Tuesday, May 8, 2012

Φρικη


Οσο και αν προσπαθησα για το αντιθετο, λυπαμαι αλλα αυτες οι εκλογες με αγγιξαν. Σαν ανωμαλος γερος που περιμενει εξω απο δημοτικο σχολειο να προσφερει καραμελες σε δεκαχρονα αγορακια.

Προσωπικα χεστηκα και για τη ΝΔ και για το ΠΑΣΟΚ και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για το ΚΚΕ και για ολους τους αλλους των οποιων δεν συγκρατησα τα ονοματα των συνδυασμων, δεν εχω καμια ελπιδα οτι τα πραγματα θα βελτιωθουν η οτι εξαρταται τιποτα απο αυτους, και η πολιτικη σαν ενασχοληση μου φαινεται μια συνεχης ασκηση στη ματαιοτητα. Ειχα ομως στο μυαλο μου μερικους μυθους για τον Ελληνα πολιτη που θεωρουσα λογικους και ανατραπηκαν ξαφνικα σαν ρομαντικοι και μη ρεαλιστικοι. Οπως το οτι δεν θα ξαναζησουμε χουντα.

Γιατι μεγαλωνοντας στην Ελλαδα του '80 και μετα, τα απολυταρχικα καθεστωτα ηταν για μενα ασπρομαυρα τμηματα ντοκιμαντερ με περιεργους ανθρωπους που φαινεται οτι αφησαν εναν γερακο που στριγλουσε σαν κοριτσακι να διενεργησει αμφιβολλες ορθοπεδικες επεμβασεις στη χωρα. Ειχα μια απλοποιημενη εικονα που δεχοταν οτι υπηρχαν και "κακοι" ανθρωποι εκτος απο τους καλους, και αυτοι το προκαλεσαν, και ο μονος τροπος να εξηγησω την επικρατηση τους για τοσα χρονια ηταν οτι η η πλειοψηφια των Ελληνων εκεινη την εποχη ηταν κακοι, η βλακες. Οπως και να χει παντως πιστευα ακραδαντα οτι αυτες ειναι εικονες του παρελθοντος.

Αρχιδια. 7% του εκλογικου σωματος ψηφισε εναν πιθηκο που βγαινει στους δρομους και φωναζει οτι δικαιουται να ειναι τραμπουκος, ενω ταυτοχρονα χαριζει στον ανηψιο του εδρανο βουλευτη. Ενα κομμα σφιχτηδων που οση ωρα δεν ειναι στο γυμναστηριο και δεν πυροβολανε κουτακια σε χωραφια, γυρνανε τις πλατειες ψαχνοντας για καυγαδες με υποσιτισμενους, σκουροχρωμους πλανοδιους πωλητες. Που υποστηριζει επισημα οτι ο ρολος της γυναικας ειναι αναπαραγωγικος και τουμπεκι ψιλοκομμενο και αντε γιατι Α. Που το πρωτο βραδυ της εκλογης τους απαιτησαν απο τους δημοσιογραφους να βαρεσουν προσοχη και το επομενο πρωι αντι να το δικαιολογησουν καπως ειπαν "Σιγα σιγα θα μαθετε στην πειθαρχια". Γιατι στο δικο τους μυαλο οχι μονο ειναι πλεον κυβερνηση αλλα και εκτελεστικη, δικαστικη και νομοθετικη εξουσια. Χουντα.

Και το 7% τους (που προς το παρον μεχρι τις προσεχεις εκλογες μεταφραζεται σε 20κατι εδρανα) ειναι μονο η αρχη, ακομα πιο τρομακτικη ειναι η αντιμετωπιση αυτου. Τα καναλια φοβουνται να το σχολιασουν. Ο κοσμος ειναι μουδιασμενος. Τα "παλικαρια με τα μαυρα" εχουν παρει τα κλομπ και τους σουγιαδες και για πρωτη φορα στη μεταπολιτευση περπατανε στο δρομο με κοινοβουλευτικη εντολη. Εντωμεταξυ ο κοσμος συνηθιζει και ριχνει τις αντιστασεις του (ενδεικτικο οτι πλεον μας φαινεται μετριοπαθης ο Καρατζαφερης και τον νοσταλγουμε, ποιος να μας το λεγε). Και σε ενα μηνα που θα ξαναχουμε εκλογες θελω να μου πει ενας με σιγουρια οτι στα εκλογικα κεντρα δεν θα παραταχθουν μπουλουκια τερατα με ξυρισμενα κεφαλια με τη δικαιολογια οτι τους μειωσαν τα ποσοστα με νοθεια (ηδη εχουν ξεκινησει να το λενε). Και ας μου πει καποιος οτι η αστυνομια θα θελησει και θα μπορεσει να τους σταματησει οταν θα πλακωνουν εφορευτικες επιτροπες και θα καινε ψηφους, και οτι ο κοσμος θα εχει τις αντοχες να τους αντιμετωπισει οταν θα απαιτησουν να "σωσουν το εθνος".

Ετσι ξεκιναει. Και μεσα σε ολη αυτη την αηδια μου ερχεται μια μνημη απο καποιες αλλες εκλογες οταν ημουν πιτσιρικας. 9 Απριλιου 2000, ο δικοματισμος στα καλυτερα του, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να κονταροχτυπιουνται για την πρωτια ολο το βραδυ (η διαφορα τους τελικα ηταν 1,05% υπερ του ΠΑΣΟΚ) και εγω στα 16 και χωρις να εχω ιδεα τι ακριβως γινεται για μια στιγμη ευχηθηκα να βγει η ΝΔ, οχι για κανεναν σοβαρο πολιτικο λογο αλλα επειδη ειχα βαρεθει ολη μου τη ζωη να βλεπω ΠΑΣΟΚ παντου. Ηταν γυρω στις 10 το βραδυ, την ωρα που τα exit polls εδειχναν νικη του Καραμανλη, και το επομενο πλανο στην τηλεοραση εδειχνε μια γρια στο παραθυρο της να κραταει ενα τεραστιο καδρο της Φρειδερικης και το σαψαλο τον αντρα της διπλα με μια εικονα του πεος βασιλια Κωνσταντινου. Θυμαμαι ποση φρικη ενιωσα που με τη μασκα του νεου θα μας καθονταν στο σβερκο ξανα οι βρικολακες.

Και ακομα νιωθω την ιδια, απαραλλαχτη φρικη.