Τον τελευταιο καιρο, λογω μεταναστευσης στην χωρα των δωρεαν αναψυκτικων και των γελοιωδως τεραστιων και αχαρων αυτοκινητων, εχω χασει λιγο την επαφη μου με την ελληνικη επικαιροτητα. Ελληνικα καναλια δεν πιανω συνηθως και οταν τα βρισκω εχω μια εμφυτη δυσπιστια στα δελτια ειδησεων τους, οποτε για να κρατησω μια στοιχειωδη επαφη μπαινω μια φορα τη μερα στο googlenews και βλεπω τι λενε οι εφημεριδες. Το ξερω πως δεν ειναι καμια τρομερη πηγη αλλα η επομενη μου επιλογη ειναι το FOX News και αυτο ειναι απασχολημενο υποστηριζοντας οτιδηποτε συντηρητικο απο το τι θα γινοταν αν η Παναγια ηταν υπερ των εκτρωσεων και εριχνε το εμβρυο Χριστουλη μεχρι την υπογεια κουμουνιστικη ατζεντα του Ομπαμα και πως καταστρεφει την Αμερικη με το καινουριο συστημα υγειας, οποτε δεν τους μενει πολυ ωρα να ασχοληθουν μ'εμας. Εχοντας λοιπον χασει μεγαλο μερος της επαφης μου με την ελληνικη πραγματικοτητα δεχομαι οτι υπαρχει καποιο περιθωριο λαθους στα παρακατω. Μικρο περιθωριο.
Αν υπαρχει μια κατηγορια εργαζομενων που αντιπαθω περισσοτερο απο τους πολιτικους και τους ταξιτζηδες στην Αθηνα αυτοι ειναι οι πανεπιστημιακοι. Εζησα την φοιτητικη καθημερινοτητα για πολλα χρονια στην Ελλαδα (πολλα περισσοτερα απ'οσα επρεπε), συμμετειχα στις φοιτητικες διαδικασιες (εκλογες και λοιπες παπαριες) χωρις ιδιαιτερο ενθουσιασμο εκτος και αν γινονταν μετα τις 2 το μεσημερι και δεν χρειαζοταν να βγω απο το προγραμμα υπνου μου, ειδα πως δουλευει το πραγμα και αποχωρησα τοσο ανακουφισμενος που τους την εσκασα και μου εδωσαν πτυχιο γιατρου οσο και αηδιασμενος απο το 95% των ατομων που ηταν υπευθυνα γι'αυτο το τερατουργημα. Γι'αυτο συγχωρεστε με αν δε νιωθω την παραμικρη συμπονοια για την πουτσα που τρωνε τωρα.
Για οποιον δεν εχει αμεση σχεση με το ελληνικο πανεπιστημιο, εχουμε την παγκοσμια πρωτοπορια στο φαινομενο της ανεστραμμενης πυραμιδας. Σε οποια δουλεια και να ψαξεις (και στα πανεπιστημια των υπολοιπων χωρων) υπαρχει το μοντελο της φυσιολογικης γαμοπυραμιδας που η βαση ειναι πιο πλατια απο την κορυφη, δηλαδη ξεκινας με πολλους χαμηλοβαθμους και μειωνεις τα ατομα οσο ανεβαινεις βαθμιδες, μεχρι που φτανεις τερμα πανω και ειναι ενας μαλακας που κοιταει απο ψηλα, φτυνει τους αποκατω και μετα κρυβεται χαχανιζοντας. Στο ελληνικο υπεργαματο πανεπιστημιο ομως που η μονιμοτητα ζει και βασιλευει βρηκαμε πιο βολικο συστημα. Προσλαβαμε ενα δισεκατομμυριο αχρηστους γιατι ο μπαμπας, ο θειος η ο πεθερος τους ηταν ηδη χωμενος, με τα χρονια αυτοι ανεβηκαν βαθμιδες, οι προσληψεις στους αποκατω ολο και μειωνονταν, ποτε δεν διωξαμε κανεναν εκτος και αν πεθαινε (και παλι οχι παντα) και τελικα καταληξαμε να εχουμε 4-5 καθηγητες για καθε βοηθο ανθυποζαμπονοκοφτη. Και ερχομενος στο παραδειγμα της ιατρικης σχολης, ποιος περιμενεις οτι βγαζει τη δουλεια στην κλινικη, ενας απο τους 4-5 καθηγητες που πληρωνονται περισσοτερο απ'ολους τους επικουρους, επιμελητες και ειδικευομενους; Α πα πα, αυτοι ειναι απασχολημενοι να γυρνανε τους διαδρομους με υφος 40 καρδιναλιων και να συστηνονται στους ασθενεις ως "Γεια σας, ειμαι ο γαμιας της γειτονιας σας". Αλλα Θεος φυλαξοι μην τυχει και απολυθει ποτε κανενας απ'αυτους.
Γιατι στην Ελλαδα εδω και πολλα χρονια εχουμε μια πολυ περιεργη αντιληψη για την εργασια σαν αγαθο. Σεβομαστε την ιεροτητα της και τα δικαιωματα που ερχονται μαζι της, και αυτο ειναι μαγκια μας και αξιοθαυμαστο σε εναν κοσμο που χρησιμοποιει τους εργαζομενους σαν οδοντογλυφιδες, και ακομα περισσοτερο αν σκεφτεις οτι γενικα δεν εχουμε ουτε ιερο ουτε οσιο. Προσπαθουμε ομως επιδεξια να ξεχασουμε την ιεροτητα της διαδικασιας με την οποια αποκτας την εργασια και τις υποχρεωσεις που ερχονται με αυτην. Απο τη στιγμη που εχεις μπει σε μια δουλεια με βυσμα αμεσως χανεις καθε αξιοπιστια και καθε δικαιωμα να κλαιγεσαι και να γκρινιαζεις. Μπορει να εισαι ο καταληλοτερος για τη δουλεια, μπορει να εκανες κι εσυ οτι κανουν οι υπολοιποι, μπορει να υπαρχουν χιλιες δικαιολογιες ακομα, ειλικρινα στ'αρχιδια μου. Εκλεψες για να βολευτεις και αν σε πηδανε τωρα ειναι επειδη το συστημα ειναι τοσο κακο οσο αυτοι που το συντηρουν με τη συμμετοχη τους για οσο ειναι βολεμενοι. Επισης το γεγονος οτι προσληφθηκες δεν σημαινει με τιποτα οτι πρεπει να εχεις δουλεια για παντα. Το αφεντικο δεν σου κανει χαρη που σε πληρωνει ουτε εχει καμια υποχρεωση, ανταλλαζεις τις αναγκαιες υπηρεσιες σου για το αντιτιμο που τους αρμοζει. Αν οι υπηρεσιες σου δεν ειναι αναγκαιες δεν πρεπει να σε εξασφαλιζει για μια ζωη η πελατειακη σχεση που ειχε η μανα σου με το βουλευτη της εκλογικης σου περιφερειας. Γι'αυτο οταν ακουω οτι απολυονται σχολικοι φυλακες οσο και να προσπαθω να νιωσω συμπονοια δε μπορω, γιατι μεσα σε μια πληθωρα μη παραγωγικων επαγγελματων αυτο ηταν στο τοπ 5 και πηγαινε για μεταλλιο, κατι θειες που ειχαν καλο μεσο και τις εβαζαν να πηγαινουν να πινουν τον καφε τους 4 ωρες καθε βραδυ στα σχολεια για να τους κοψουν μηνιατικο. Γι'αυτο οταν απελυσαν 3.000 βυσματα, εχμ, συγγνωμη, εγκριτους επαγγελματιες απο την ΕΡΤ σκεφτηκα καλα να παθουν, επειδη απο την ιδρυση της το 1951 η μονη χρονικη περιοδος που εκαναν τη δουλεια τους, τα εβαλαν με τους ιθυνοντες και ειπαν την αληθεια ηταν η μια μερα που συνεχισαν να εκπεμπουν μετα την ανακοινωση της απολυσης τους. Και γι'αυτο τσατιζομαι που βλεπω κλειστα τα πανεπιστημια.
Εγω και οι υπολοιποι σαν εμενα που ζησαμε την κατασταση για χρονια και σιχαθηκαμε την ψυχη μας τα βλεπουμε ολα αυτα σαν κατι φυσιολογικο, αλλα υπαρχουν και κατι χιλιαδες τελειοφοιτοι Λυκειου που γαμηθηκαν πολυ καιρο τωρα να περασουν με καλο βαθμο και εχουν για το Πανεπιστημιο μια ιδανικη εικονα καλλιεργημενη απο δεκαδες φτηνες, ηλιθιες αμερικανικες ταινιες. Νομιζουν οτι θα πηγαινουν στη σχολη καθε μερα γελωντας και παιζοντας χαστουκια. Οτι δεν θα χρειαζεται να κανουν αλμα επι κοντω για να περασουν απο τα τραπεζακια των κομματων στο δρομο τους για το κυλικειο. Οτι θα γαμησουν και θα ειναι πιο κουλ απο το Λυκειο. Οτι θα κανουν παρτι που θα καταληξουν στα πρωτοσελιδα των εφημεριδων και οταν γινουν ταινια θα τους παιζει ο Will Ferell. Μερικοι πιστευουν οτι θα μαθουν να κανουν τη δουλεια που νομιζουν οτι τους αρεσει, χωρις να ξερουν οτι στην καλυτερη δεν θα αλλαξει τιποτα και στην χειροτερη θα χασουν καθε κινητρο να ζουν. Καποιοι πιστευουν οτι θα αναπτυξουν σχεσεις στοργης και προδερμ με τους μελλοντικους τους μεντορες και ισως σοκαριστουν απο την ανταποκριση τυπου "Και ποιος εισαι εσυ που θα σου μιλησει ο κυριος Καθηγητης". Και ολοι πρεπει να εχουν ξενερωσει τη ζωη τους που αντι να πανε να γραφτουνε στις σχολες τους και να ριξουν φολα στα κομματοσκυλα που θα τους κυνηγανε για να βοηθησουν, τωρα καθονται σπιτι και προσπαθουν να καταλαβουν τι ειναι αυτο το "διαθεσιμοτητα" που απ'οτι φαινεται μετραει περισσοτερο απο τις πανελλαδιες.
Δυσκολευομαι τρομερα να πιστεψω οτι η μειωση προσωπικου ηταν τοσο επιζημια που ξαφνικα τους εκοψε τις Συγκλητους ο πονος για το επιστημονικο εργο των Πανεπιστημιων και αποφασισαν οτι δεν θα κανουν αλλες εκπτωσεις στο εκπαιδευτικο τους εργο με αποτελεσμα να πουνε δε γαμιεται, δικο μου ειναι το μπουρδελο, το βαζω φωτια και το καιω. Απο τοτε που μπηκα στο Πανεπιστημιο νεος, αθωος και σπυριαρης, μεχρι οταν αποφοιτησα μεγαλος, καραφλομαλλιας και σπυριαρης, θυμαμαι να κοβουν λεφτα απο παντου, να μειωνουν τα βιβλια, να κοβουν απο το φαι στη Λεσχη, να κλεινουν εστιες, και η αντιδραση των καθηγητων να ειναι ενα κραυγαλεο και βροντερο "ΖΜΠΟΥΤΣΑΜ". Δυο περιπτωσεις θυμαμαι να ξυπνανε και να κανουν πως φωναζουν, μια τωρα και αλλη μια οταν εβαλαν την αξιολογηση, και οι δυο για καποιο λογο δε μου'ρχονται ακριβως σαν ανιδιοτελεις αποπειρες προασπισης του επιστημονικου τους εργου. Και επειδη τωρα συγκεκριμενα μιλαμε για απολυσεις και μπορει οντως πολλες απ'αυτες να ειναι αδικες και επιζημιες, εψαξα τους αριθμους και με εκαναν ακομα πιο δυσπιστο. 7.670 υπαλληλοι στην Τριτοβαθμια εκπαιδευση απο τους οποιους μονο 295 εχουν προσληφθει μετα το 1994 με οποιαδηποτε εστω και φαινοτυπικα αξιοκρατικη διαδικασια. Οι υπολοιποι 7.375 καπως βρεθηκαν μεσα σε γραμματειες και σχολες. Αλλη μια φορα για να το πιασω. Το 96,15% των εργαζομενων στην Τριτοβαθμια υπαρχουν εκει απο προ 20ετιας και προσληφθηκαν με διαδικασιες που δεν εμπεριειχαν καμια μορφη αξιοκρατικης επιλογης. Στο Καποδιστριακο απασχολουνταν 96 βιβλιοθηκονομοι (καπου επρεπε να βρουν δουλεια κι αυτοι, εχουν και δικια τους σχολη). Στο Μετσοβειο ειχαν 36 νυχτοφυλακες και παρακαλω οποιον εχει περασει ποτε βραδυ απο το Μετσοβειο να μου πει αν ειδε περισσοτερους φυλακες η πρεζακια. Αλλα παρ'ολα αυτα ο πρυτανης του Πανεπιστημιου Αθηνων βγηκε και ειπε οτι δεν τον νοιαζει αν χαθει το εξαμηνο, το θεμα του ειναι να μην χαθει το Πανεπιστημιο. Με λιγα λογια στην καραπουτσακλαρα του για εγγραφες, εξεταστικες, ορκομωσιες, νοικια που τρεχουν, αναβολες του στρατου που διακοπηκαν, δουλειες, πρακτικες και λοιπα πεζα και πληβεια θεματα, εδω μιλαμε για διοικητικο προσωπικο μαλακα. Αμα ηταν να το κλεισεις το μπουρδελο σου μαστορα να το κλεινες οταν αρχισαν να το υποβαθμιζουν και να κρεμανε απ'εξω κοκκινα λαμπακια, τωρα να κατσεις να φας κι εσυ την πουτσα που τρωνε οι φοιτητες σου τοσα χρονια, και δεν συμπασχω μαζι σου ουτε στο τοσο. Τσατσα.
Και τωρα θα μου πεις τοσες οικογενειες μενουν στο δρομο, ολοι αυτοι οι ανθρωποι τι θα γινουν, τοσα σπιτια που θα βρουνε να φανε. Ελα ντε. Ειμαι 100% σιγουρος οτι η διαδικασια επιλογης αυτων που θα μεινουν οχι μονο δεν θα ειναι διαφανης αλλα πιθανοτατα θα διαλεξουν τους χειροτερους των χειροτερων για να κρατησουν. Πραγματικα δεν θελω να τα ισοπεδωσω ολα, θυμαμαι καριολες γραμματεις που 12.05 σταματουσαν να εξυπηρετουν αλλα θυμαμαι και μια που με βοηθησε καταθετοντας ενα σωρο χαρτια μου, και μαλιστα χωρις να ειναι αναγκασμενη γιατι ειχα αποφοιτησει. Συμφωνω οτι καποιοι χρειαζονταν και οτι ολοι θα εχουν τωρα πολυ σοβαρα προβληματα στην καθημερινοτητα τους, και αυτο ειναι τραγικο. Απο την αλλη ομως το γεγονος οτι μαθαμε να ζουμε σε ενα πελατειακο συστημα που εξασφαλιζε μια μονιμη θεσουλα για ολη μας τη ζωη δεν σημαινει οτι σωνει και καλα ετσι πρεπει να μεινει το πραγμα και να μας πληρωνουν κερατιατικα μεχρι να παρουμε συνταξη, ειδικα οταν ολα ειναι σε κατασταση διαλυσης και θελοντας και μη πρεπει να βαλεις προτεραιοτητες. Δεν επρεπε να φτασουμε στο σημειο να κανουμε τετοιες επιλογες αλλα πραγματικα καποιες πρεπει να γινουν.
Να συνεχισω να πληρωνω αυτους που εχω, και δεν πολυθυμαμαι γιατι τους εχω, και ειναι κριμα να τους διωξω η να συνεχισω να καλομαθαινω τους γερους με συνταξεις και αρχιδιλικια; Ελα μωρε, εζησαν και πεινα, δεν εχουν αναγκη αυτοι.
Αν υπαρχει μια κατηγορια εργαζομενων που αντιπαθω περισσοτερο απο τους πολιτικους και τους ταξιτζηδες στην Αθηνα αυτοι ειναι οι πανεπιστημιακοι. Εζησα την φοιτητικη καθημερινοτητα για πολλα χρονια στην Ελλαδα (πολλα περισσοτερα απ'οσα επρεπε), συμμετειχα στις φοιτητικες διαδικασιες (εκλογες και λοιπες παπαριες) χωρις ιδιαιτερο ενθουσιασμο εκτος και αν γινονταν μετα τις 2 το μεσημερι και δεν χρειαζοταν να βγω απο το προγραμμα υπνου μου, ειδα πως δουλευει το πραγμα και αποχωρησα τοσο ανακουφισμενος που τους την εσκασα και μου εδωσαν πτυχιο γιατρου οσο και αηδιασμενος απο το 95% των ατομων που ηταν υπευθυνα γι'αυτο το τερατουργημα. Γι'αυτο συγχωρεστε με αν δε νιωθω την παραμικρη συμπονοια για την πουτσα που τρωνε τωρα.
Για οποιον δεν εχει αμεση σχεση με το ελληνικο πανεπιστημιο, εχουμε την παγκοσμια πρωτοπορια στο φαινομενο της ανεστραμμενης πυραμιδας. Σε οποια δουλεια και να ψαξεις (και στα πανεπιστημια των υπολοιπων χωρων) υπαρχει το μοντελο της φυσιολογικης γαμοπυραμιδας που η βαση ειναι πιο πλατια απο την κορυφη, δηλαδη ξεκινας με πολλους χαμηλοβαθμους και μειωνεις τα ατομα οσο ανεβαινεις βαθμιδες, μεχρι που φτανεις τερμα πανω και ειναι ενας μαλακας που κοιταει απο ψηλα, φτυνει τους αποκατω και μετα κρυβεται χαχανιζοντας. Στο ελληνικο υπεργαματο πανεπιστημιο ομως που η μονιμοτητα ζει και βασιλευει βρηκαμε πιο βολικο συστημα. Προσλαβαμε ενα δισεκατομμυριο αχρηστους γιατι ο μπαμπας, ο θειος η ο πεθερος τους ηταν ηδη χωμενος, με τα χρονια αυτοι ανεβηκαν βαθμιδες, οι προσληψεις στους αποκατω ολο και μειωνονταν, ποτε δεν διωξαμε κανεναν εκτος και αν πεθαινε (και παλι οχι παντα) και τελικα καταληξαμε να εχουμε 4-5 καθηγητες για καθε βοηθο ανθυποζαμπονοκοφτη. Και ερχομενος στο παραδειγμα της ιατρικης σχολης, ποιος περιμενεις οτι βγαζει τη δουλεια στην κλινικη, ενας απο τους 4-5 καθηγητες που πληρωνονται περισσοτερο απ'ολους τους επικουρους, επιμελητες και ειδικευομενους; Α πα πα, αυτοι ειναι απασχολημενοι να γυρνανε τους διαδρομους με υφος 40 καρδιναλιων και να συστηνονται στους ασθενεις ως "Γεια σας, ειμαι ο γαμιας της γειτονιας σας". Αλλα Θεος φυλαξοι μην τυχει και απολυθει ποτε κανενας απ'αυτους.
Γιατι στην Ελλαδα εδω και πολλα χρονια εχουμε μια πολυ περιεργη αντιληψη για την εργασια σαν αγαθο. Σεβομαστε την ιεροτητα της και τα δικαιωματα που ερχονται μαζι της, και αυτο ειναι μαγκια μας και αξιοθαυμαστο σε εναν κοσμο που χρησιμοποιει τους εργαζομενους σαν οδοντογλυφιδες, και ακομα περισσοτερο αν σκεφτεις οτι γενικα δεν εχουμε ουτε ιερο ουτε οσιο. Προσπαθουμε ομως επιδεξια να ξεχασουμε την ιεροτητα της διαδικασιας με την οποια αποκτας την εργασια και τις υποχρεωσεις που ερχονται με αυτην. Απο τη στιγμη που εχεις μπει σε μια δουλεια με βυσμα αμεσως χανεις καθε αξιοπιστια και καθε δικαιωμα να κλαιγεσαι και να γκρινιαζεις. Μπορει να εισαι ο καταληλοτερος για τη δουλεια, μπορει να εκανες κι εσυ οτι κανουν οι υπολοιποι, μπορει να υπαρχουν χιλιες δικαιολογιες ακομα, ειλικρινα στ'αρχιδια μου. Εκλεψες για να βολευτεις και αν σε πηδανε τωρα ειναι επειδη το συστημα ειναι τοσο κακο οσο αυτοι που το συντηρουν με τη συμμετοχη τους για οσο ειναι βολεμενοι. Επισης το γεγονος οτι προσληφθηκες δεν σημαινει με τιποτα οτι πρεπει να εχεις δουλεια για παντα. Το αφεντικο δεν σου κανει χαρη που σε πληρωνει ουτε εχει καμια υποχρεωση, ανταλλαζεις τις αναγκαιες υπηρεσιες σου για το αντιτιμο που τους αρμοζει. Αν οι υπηρεσιες σου δεν ειναι αναγκαιες δεν πρεπει να σε εξασφαλιζει για μια ζωη η πελατειακη σχεση που ειχε η μανα σου με το βουλευτη της εκλογικης σου περιφερειας. Γι'αυτο οταν ακουω οτι απολυονται σχολικοι φυλακες οσο και να προσπαθω να νιωσω συμπονοια δε μπορω, γιατι μεσα σε μια πληθωρα μη παραγωγικων επαγγελματων αυτο ηταν στο τοπ 5 και πηγαινε για μεταλλιο, κατι θειες που ειχαν καλο μεσο και τις εβαζαν να πηγαινουν να πινουν τον καφε τους 4 ωρες καθε βραδυ στα σχολεια για να τους κοψουν μηνιατικο. Γι'αυτο οταν απελυσαν 3.000 βυσματα, εχμ, συγγνωμη, εγκριτους επαγγελματιες απο την ΕΡΤ σκεφτηκα καλα να παθουν, επειδη απο την ιδρυση της το 1951 η μονη χρονικη περιοδος που εκαναν τη δουλεια τους, τα εβαλαν με τους ιθυνοντες και ειπαν την αληθεια ηταν η μια μερα που συνεχισαν να εκπεμπουν μετα την ανακοινωση της απολυσης τους. Και γι'αυτο τσατιζομαι που βλεπω κλειστα τα πανεπιστημια.
Εγω και οι υπολοιποι σαν εμενα που ζησαμε την κατασταση για χρονια και σιχαθηκαμε την ψυχη μας τα βλεπουμε ολα αυτα σαν κατι φυσιολογικο, αλλα υπαρχουν και κατι χιλιαδες τελειοφοιτοι Λυκειου που γαμηθηκαν πολυ καιρο τωρα να περασουν με καλο βαθμο και εχουν για το Πανεπιστημιο μια ιδανικη εικονα καλλιεργημενη απο δεκαδες φτηνες, ηλιθιες αμερικανικες ταινιες. Νομιζουν οτι θα πηγαινουν στη σχολη καθε μερα γελωντας και παιζοντας χαστουκια. Οτι δεν θα χρειαζεται να κανουν αλμα επι κοντω για να περασουν απο τα τραπεζακια των κομματων στο δρομο τους για το κυλικειο. Οτι θα γαμησουν και θα ειναι πιο κουλ απο το Λυκειο. Οτι θα κανουν παρτι που θα καταληξουν στα πρωτοσελιδα των εφημεριδων και οταν γινουν ταινια θα τους παιζει ο Will Ferell. Μερικοι πιστευουν οτι θα μαθουν να κανουν τη δουλεια που νομιζουν οτι τους αρεσει, χωρις να ξερουν οτι στην καλυτερη δεν θα αλλαξει τιποτα και στην χειροτερη θα χασουν καθε κινητρο να ζουν. Καποιοι πιστευουν οτι θα αναπτυξουν σχεσεις στοργης και προδερμ με τους μελλοντικους τους μεντορες και ισως σοκαριστουν απο την ανταποκριση τυπου "Και ποιος εισαι εσυ που θα σου μιλησει ο κυριος Καθηγητης". Και ολοι πρεπει να εχουν ξενερωσει τη ζωη τους που αντι να πανε να γραφτουνε στις σχολες τους και να ριξουν φολα στα κομματοσκυλα που θα τους κυνηγανε για να βοηθησουν, τωρα καθονται σπιτι και προσπαθουν να καταλαβουν τι ειναι αυτο το "διαθεσιμοτητα" που απ'οτι φαινεται μετραει περισσοτερο απο τις πανελλαδιες.
Δυσκολευομαι τρομερα να πιστεψω οτι η μειωση προσωπικου ηταν τοσο επιζημια που ξαφνικα τους εκοψε τις Συγκλητους ο πονος για το επιστημονικο εργο των Πανεπιστημιων και αποφασισαν οτι δεν θα κανουν αλλες εκπτωσεις στο εκπαιδευτικο τους εργο με αποτελεσμα να πουνε δε γαμιεται, δικο μου ειναι το μπουρδελο, το βαζω φωτια και το καιω. Απο τοτε που μπηκα στο Πανεπιστημιο νεος, αθωος και σπυριαρης, μεχρι οταν αποφοιτησα μεγαλος, καραφλομαλλιας και σπυριαρης, θυμαμαι να κοβουν λεφτα απο παντου, να μειωνουν τα βιβλια, να κοβουν απο το φαι στη Λεσχη, να κλεινουν εστιες, και η αντιδραση των καθηγητων να ειναι ενα κραυγαλεο και βροντερο "ΖΜΠΟΥΤΣΑΜ". Δυο περιπτωσεις θυμαμαι να ξυπνανε και να κανουν πως φωναζουν, μια τωρα και αλλη μια οταν εβαλαν την αξιολογηση, και οι δυο για καποιο λογο δε μου'ρχονται ακριβως σαν ανιδιοτελεις αποπειρες προασπισης του επιστημονικου τους εργου. Και επειδη τωρα συγκεκριμενα μιλαμε για απολυσεις και μπορει οντως πολλες απ'αυτες να ειναι αδικες και επιζημιες, εψαξα τους αριθμους και με εκαναν ακομα πιο δυσπιστο. 7.670 υπαλληλοι στην Τριτοβαθμια εκπαιδευση απο τους οποιους μονο 295 εχουν προσληφθει μετα το 1994 με οποιαδηποτε εστω και φαινοτυπικα αξιοκρατικη διαδικασια. Οι υπολοιποι 7.375 καπως βρεθηκαν μεσα σε γραμματειες και σχολες. Αλλη μια φορα για να το πιασω. Το 96,15% των εργαζομενων στην Τριτοβαθμια υπαρχουν εκει απο προ 20ετιας και προσληφθηκαν με διαδικασιες που δεν εμπεριειχαν καμια μορφη αξιοκρατικης επιλογης. Στο Καποδιστριακο απασχολουνταν 96 βιβλιοθηκονομοι (καπου επρεπε να βρουν δουλεια κι αυτοι, εχουν και δικια τους σχολη). Στο Μετσοβειο ειχαν 36 νυχτοφυλακες και παρακαλω οποιον εχει περασει ποτε βραδυ απο το Μετσοβειο να μου πει αν ειδε περισσοτερους φυλακες η πρεζακια. Αλλα παρ'ολα αυτα ο πρυτανης του Πανεπιστημιου Αθηνων βγηκε και ειπε οτι δεν τον νοιαζει αν χαθει το εξαμηνο, το θεμα του ειναι να μην χαθει το Πανεπιστημιο. Με λιγα λογια στην καραπουτσακλαρα του για εγγραφες, εξεταστικες, ορκομωσιες, νοικια που τρεχουν, αναβολες του στρατου που διακοπηκαν, δουλειες, πρακτικες και λοιπα πεζα και πληβεια θεματα, εδω μιλαμε για διοικητικο προσωπικο μαλακα. Αμα ηταν να το κλεισεις το μπουρδελο σου μαστορα να το κλεινες οταν αρχισαν να το υποβαθμιζουν και να κρεμανε απ'εξω κοκκινα λαμπακια, τωρα να κατσεις να φας κι εσυ την πουτσα που τρωνε οι φοιτητες σου τοσα χρονια, και δεν συμπασχω μαζι σου ουτε στο τοσο. Τσατσα.
Και τωρα θα μου πεις τοσες οικογενειες μενουν στο δρομο, ολοι αυτοι οι ανθρωποι τι θα γινουν, τοσα σπιτια που θα βρουνε να φανε. Ελα ντε. Ειμαι 100% σιγουρος οτι η διαδικασια επιλογης αυτων που θα μεινουν οχι μονο δεν θα ειναι διαφανης αλλα πιθανοτατα θα διαλεξουν τους χειροτερους των χειροτερων για να κρατησουν. Πραγματικα δεν θελω να τα ισοπεδωσω ολα, θυμαμαι καριολες γραμματεις που 12.05 σταματουσαν να εξυπηρετουν αλλα θυμαμαι και μια που με βοηθησε καταθετοντας ενα σωρο χαρτια μου, και μαλιστα χωρις να ειναι αναγκασμενη γιατι ειχα αποφοιτησει. Συμφωνω οτι καποιοι χρειαζονταν και οτι ολοι θα εχουν τωρα πολυ σοβαρα προβληματα στην καθημερινοτητα τους, και αυτο ειναι τραγικο. Απο την αλλη ομως το γεγονος οτι μαθαμε να ζουμε σε ενα πελατειακο συστημα που εξασφαλιζε μια μονιμη θεσουλα για ολη μας τη ζωη δεν σημαινει οτι σωνει και καλα ετσι πρεπει να μεινει το πραγμα και να μας πληρωνουν κερατιατικα μεχρι να παρουμε συνταξη, ειδικα οταν ολα ειναι σε κατασταση διαλυσης και θελοντας και μη πρεπει να βαλεις προτεραιοτητες. Δεν επρεπε να φτασουμε στο σημειο να κανουμε τετοιες επιλογες αλλα πραγματικα καποιες πρεπει να γινουν.
Να συνεχισω να πληρωνω αυτους που εχω, και δεν πολυθυμαμαι γιατι τους εχω, και ειναι κριμα να τους διωξω η να συνεχισω να καλομαθαινω τους γερους με συνταξεις και αρχιδιλικια; Ελα μωρε, εζησαν και πεινα, δεν εχουν αναγκη αυτοι.
