Ευτυχισμενο παιδι:
http://www.youtube.com/watch?v=UM35grvNkss&feature=related
Δυστυχισμενο παιδι:
http://www.youtube.com/watch?v=uVu4Me_n91Y&feature=player_embedded
Και 4 αχρηστοι γονεις που ανεβασαν τα παιδια τους στο youtube.
Καπως ετσι πρεπει να εξηγειται γιατι τα αγορακια δε μπορουν να τα βγαλουν περα με τα κοριτσακια.
Sunday, September 19, 2010
Thursday, September 9, 2010
SF
Βρηκα στο mail μου μια ιστορια που ειχα γραψει πριν απο 5-6 χρονια, και πανω στον ενθουσιασμο μου που ολοκληρωσα την πρωτη μου αποπειρα για αφηγηση την ειχα στειλει σε ενα σχετικο περιοδικο. Απο το περιοδικο ειχα φαει ακυρο αλλα εχει συναισθηματικη αξια, οποτε την ξανανεβαζω εδω. Τοτε ημουν αλλος ανθρωπος, εγραφα με αλλο υφος και αν ξαναγραφα τωρα κατι παρομοιο θα ηταν τελειως διαφορετικο, αλλα θα αντισταθω στην παρορμηση να αρχισω να αλλαζω προτασεις και θα το ανεβασω ακριβως οπως το βρηκα, και θα αφησω ιδια ακομα και την εισαγωγη προς το περιοδικο:
Την παρακάτω ιστορία την είχα γράψει πριν κάνα χρόνο, πρόσφατα την τράκαρα και σας την στέλνω μήπως και πληρεί τις προϋποθέσεις σας για δημοσίευση. Ευχαριστώ για το χρόνο και την προσοχή σας, οποιαδήποτε θετική ή αρνητική απάντηση θα εκτιμηθεί δεόντως. Αλλά η αρνητική πιο λίγο.
Τη μέρα που πάρθηκε η τελική απόφαση για την διακρατική συμφωνία και την έναρξη προετοιμασίας της αποστολής, όλα τα μεγάλα κανάλια και ειδησεογραφικά πρακτορεία στον κόσμο αφηνίασαν. Η κατάσταση ήταν σοβαρή, στα πρωτοσέλιδα οι τίτλοι είχαν διπλάσιο μέγεθος γραμματοσειράς απ'ότι συνήθως, στα σοβαρά δελτία ειδήσεων καταξιωμένοι και αναγνωρισμένοι από τους εαυτούς τους επιστήμονες πολυλογούσαν ακατάσχετα για τους ορίζοντες που ανοίγονταν και τα πανάρχαια ερωτήματα που επιτέλους θα έβρισκαν απάντηση και στις λιγότερο σοβαρές εκπομπές φανατικοί θρησκόληπτοι εκστασιάζονταν μπροστά στο επικείμενο τέλος του κόσμου και επαγγελματίες ειδικοί εξέφραζαν με βαρυσήμαντο ύφος τη γνώμη τους. Δεν ήταν ειδικοί στο θέμα αλλά επαγγελματίες ειδικοί, δηλαδή τους προηγούμενους μήνες ήταν εμπειρογνώμονες όσων αφορά τις τηλεπικοινωνίες και τις υποκλοπές, πριν δυο-τρεις βδομάδες έγιναν αναλυτές μεταγγίσεων αίματος, ακόμα πιο πρόσφατα κατανόησαν σε βάθος τα αίτια των καταλήψεων και τη διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό και τώρα που η επικαιρότητα και το ενδιαφέρον του κόσμου άλλαξε πάλι αντικείμενο, όλοι αυτοί οι σιχαμένοι τύποι μετατράπηκαν σε ειδικούς στην επικοινωνία με εξωγήινους. Έτσι απλά και με συνοπτικές διαδικασίες.
Στην αρχή όλα πήγαιναν εξαιρετικά. Μετά τη λήψη του εξωγήινου σήματος και τη διαρροή του στον Τύπο η συμφωνία μεταξύ των 5 ισχυρότερων κρατών ήταν θέμα χρόνου, κάπως έπρεπε να μείνουν ήσυχοι οι πολίτες ότι η σημαντικότερη ευκαιρία στην ανθρώπινη ιστορία για διαπλανητική επικοινωνία δεν θα γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης υπογείων συμφερόντων. Φυσικά αυτό ακριβώς θα γινόταν αν δεν τύχαινε να λάβει το σήμα εκείνος ο τυχερός έφηβος που υπέκλεπτε παράνομα πληροφορίες από τα κυβερνητικά δορυφορικά πιάτα κοντά στην πόλη του για να παίζει WoW πιο γρήγορα στο Internet, σε μια κρίση ειλικρίνειας που μάλλον προήλθε από το αμφισβητούμενης προέλευσης τσιγαριλίκι του τηλεφώνησε στα κανάλια και έδωσε το θέμα στον κόσμο. Η ιστορία αργότερα έκρινε πως αν δεν υπήρχε το εν λόγω τσιγαριλίκι ο πιτσιρικάς μάλλον θα διάλεγε ασύγκριτα πιο ελεϊνούς και επικερδείς τρόπους να εκμεταλλευτεί την ανακάλυψή του, και σαν αποτέλεσμα αυτού του συμπεράσματος το όλο κατόρθωμα χρεώθηκε στο τσιγαριλίκι (που ονομάστηκε με επίσημη ληξιαρχική πράξη Γουίτνεϊ, πρώτον επειδή δεν μπορούσαν να αφιερώσουν ολόκληρες παρελάσεις σε ένα ανώνυμο κομμάτι χαρτί με μαριχουάνα και δεύτερον επειδή ο κάτοχος του υπέδειξε ευγενικά πως ένα τέτοιο όνομα μάλλον του άρεσε μεγάλε). Σύμφωνα με τις πληροφορίες του σήματος η συνάντηση θα γινόταν στο έδαφος της Σελήνης, οι αποστολείς του έκριναν πως η απόσταση ήταν σχετικά εύκολο να καλυφθεί από την, κατ'εκείνους, προτόγωνη τεχνολογία μας και απολύτως αδύνατο να σταλεί υπολογίσημη πολεμική δύναμη. Το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή οι συνομιλητές μας έδειξαν σημάδια δυσπιστίας απέναντι στο είδος μας προκάλεσε κύματα οργής από θιγμένους επικεφαλείς εθνοτήτων που χρόνια τώρα είχαν συνηθίσει να διακυρήσσουν την ανωτερότητα των υποτελών τους, σύντομα όμως όλα αυτά τα συναισθήματα αντικαταστάθηκαν από συγκρατημένο σεβασμό γιατί στο κάτω κάτω είχαν δίκιο. Αν ήταν στο χέρι μας θα τους κόβαμε φέτες και θα τις πουλούσαμε μέσω καναλιών telemarketing.
Το μήνυμα συνέχιζε και έδινε συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με τα άτομα που θα έπρεπε να απαρτίσουν την αποστολή. Συγκεκριμένα στο σημείο αυτό φάνηκε πως οι εξωγήινοι μας παρακολουθούσαν καιρό, αφού αντί για γενικές οδηγίες, που θα μπορούσαν να μεταφραστούν όπως να'ναι και να σταλούν οι σφουγγοκωλάριοι των υπευθύνων, συμπεριλαμβάνονταν τα ονόματα, τα τηλέφωνα και οι διευθύνσεις των επιλαχόντων, μαζί με μερικά τηλέφωνα ακόμα που μπορούσαν να τους βρουν σε περίπτωση που έλειπαν από το σπίτι. Οι θέσεις καλύπτονταν από άνδρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών και εθνικοτήτων, όλοι τους λαμπρά μυαλά και αναγνωρισμένα απαστράπτοντα πνεύματα της εποχής τους, ο ανθός την ανθρωπότητας. Ένας απ'αυτούς ήταν διάσημος γιατρός που παράτησε λαμπρή κλινική καριέρα για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον πόλεμο του Ιράκ, μια αθλήτρια του στίβου που φημολογούνταν πως δεν της είχαν πασάρει ποτέ αναβολικά, μία γνωστή υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ο εφευρέτης του κρασιού με ανθρακικό (ΚΑΙ αλκοόλ ΚΑΙ αναψυκτικό!). Οι ηγέτες των εμπλεκομένων χωρών όρθωσαν το ανάστημά τους και δήλωσαν ξεκάθαρα πως ως εδώ ήταν, κάπου έπρεπε να πατήσουν πόδι, δεν γινόταν η άλλη πλευρά να καθορίσει όλους τους όρους της συνάντησης και κάθε μορφή διαπραγμάτευσης όφειλε να διέπεται από συνθήκες αμοιβαίων υπαναχωρήσεων, άσε που δεν έπαιρναν το ρίσκο να στείλουν τους καλύτερους ανάμεσά μας σε μια αποστολή που θα μπορούσε να αποδειχθεί θανάσιμα επικίνδυνη, αυτό ήταν απλά βλακώδες. Έτσι έστειλαν τα ανίψια τους, ένα από τα οποία μάλιστα ήταν μανάβης αλλά είχε το πιο γερό βύσμα. Αν μη τι άλλο οι εξωγήινοι θα καταλάβαιναν πως λειτουργούν τα πράγματα εδώ πέρα.
Ο αναγνώστης του παρόντος κειμένου γνωρίζει φυσικά πώς εξελίχθηκε η υπόθεση και το γεγονός ότι οι σταλθέντες δεν είχαν καμία ευθύνη για την αποτυχία. Έχουν γραφτεί τόνοι σελίδες στις εφημερίδες, έχουν τυπωθεί αμέτρητα βιβλία που εικάζουν τί πήγε στραβά αλλά η αλήθεια είναι αρκετά απλή και γνωστή σε διάφορους κύκλους. Οι εξωγήινοι απλά δεν ήρθαν στο ραντεβού. Ή μάλλον, για να το θέσουμε καλύτερα, δεν ήταν εκεί όταν έφτασε η γήινη αποστολή. Θεωρώντας βασική τους υποχρέωση να είναι ευγενικοί με το είδος μας και αισθανόμενοι οικοδεσπότες, έφτασαν στη Σελήνη δυο μέρες πριν την προκαθορισμένη ώρα. Τα ραντάρ στη Γη τους εντόπισαν, τεράστιες μάζες αστρόπλοιων σε αυστηρούς σχηματισμούς που πλησίασαν στον δορυφόρο του πλανήτη μας και μετά από 10 λεπτά αναχώρησαν ξανά προς το άγνωστο. Οι εικασίες για το τί έγινε ήταν πραγματικά αμέτρητες. Ίσως να έφτασαν νωρίς για να πετύχουν στρατηγικό πλεονέκτημα και να αποχώρησαν όταν κατάλαβαν πως δεν γίνεται πολεμική ενέδρα στο άγονο έδαφος της Σελήνης. Ίσως από κοντά να κατάλαβαν την υπεροχή του ανθρώπινου πολιτισμού και να ενέδωσαν στο δέος που τους προκαλέσαμε. Άλλοι, περισσότερο πρακτικοί, είπαν πως ίσως να ξέχασαν κάνα μάτι ανοιχτό στην κουζίνα στο σπίτι. Δεν έγινε έτσι, όπως αποδεικνύουν οι καταγραφές από κάμερες που είχε αφήσει εκεί προηγούμενη διαστημική αποστολή και ενεργοποιήθηκαν ξανά επειγόντως απο τη NASA. Οι κάτοικοι του νεφελώματος Ρούμουλα 5 που προσεληνώθηκαν εκείνο το απόγευμα στο δορυφόρο του πλανήτη Γη βγήκαν χαρούμενοι από τα σκάφη τους κουβαλώντας τραπέζια και μεγάλους δίσκους με τοπικές νοστιμιές που ταίριαζαν ιδιαιτέρως με το κρασί με ανθρακικό, κρατούσαν γιρλάντες και σημαιούλες με πρόσχαρα συνθήματα και δώρα σε χρωματιστά κουτιά με τεράστιους φιόγκους. Στην κασέττα που ο γράφων κατάφερε να δει μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες και δολοφονικές συμπλοκές με πράκτορες που φορούσαν γκρίζα σακάκια, αφού αποτελεί κυβερνητικό μυστικό των χωρών που ενεπλάκησαν, φαίνονται τα απογοητευμένα πρόσωπα των εξωγήινων τη στιγμή που αντικρύζουν το σκουπιδαριό που είχαν αφήσει πίσω τους οι αποστολές στο φεγγάρι, άδειες μπουκάλες οξυγόνου, χαλασμένος εξοπλισμός, περιτυλίγματα από σοκολάτες, καρφωμένες σημαίες εδώ κι εκεί.
-Πάμε να φύγουμε, φαίνεται να λέει ο επικεφαλής τους, αυτοί είναι τελείως απολίτιστοι. Δεν έχουν καθαρίσει ακόμα από το προηγούμενο πάρτυ.
Και καταπτοημένος γύρισε να μπει στο σκάφος του αφού πρώτα ξεσκόνισε ένα αποτύπωμα πατούσας που του φάνηκε πως παραπήγαινε πια.
Βέβαια η γήινη αποστολή είχε ήδη ξεκινήσει και οι πολιτικοί πίσω στην πατρίδα που είχαν επενδύσει την επανεκλογή τους στο ιστορικό γεγονός δεν γινόταν να κάνουν πίσω. Έγιναν συμβούλια, συνελεύσεις, συσκέψεις και διαβουλεύσεις και το συμπέρασμα ήταν το αναμενόμενο, κάποιος έπρεπε να την πληρώσει και δεν θα ήταν αυτοί. Ο Αμερικάνος πρόεδρος πρότεινε να κατηγορήσουν τους Ρώσους. Ο Ρώσος πρόεδρος διαφώνησε και του υπενθύμισε ότι εδώ και χρόνια ήταν φίλοι και πως ακόμη, ναι, ήταν και εκείνος στη συζήτηση. Ο Αμερικάνος ζήτησε συγγνώμη. Ο Ρώσος πρότεινε να τα ρίξουν στο πλήρωμα. Ο Αμερικάνος για αρχή συμφώνησε αλλά μήπως να τα έριχναν στους Ρώσους, ήταν εύκολο θύμα και τελείως μαλάκες, δεν θα τους πίστευε κανένας. Ο Ρώσος αναστέναξε απελπισμένα και του είπε πως θα το σκεφτεί χωρίς να κάνει τον κόπο να του υπενθυμίσει τα προηγούμενα, και η απόφαση πάρθηκε να τα ρίξουν όλα στους ανύποπτους απεσταλμένους. Από δω και πέρα λογικά τα γεγονότα θα σας είναι γνωστά, μιας και καλύφθηκαν από τα ΜΜΕ όλου του κόσμου.
Το θέμα ανέλαβαν κινηματογραφικά συνεργεία και υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων που το θεώρησαν καταπληκτική ευκαιρία να σπάσουν πλάκα, άσε που έβγαλαν και έναν σκασμό λεφτά. Στόχος τους ήταν να ξεφτιλίσουν και να συκοφαντήσουν τους απεσταλμένους στη Σελήνη με κάθε δυνατό τρόπο. Την πρώτη μέρα δόθηκαν στη δημοσιότητα (ή μάλλον "διέρρευσαν") ηχητικά ντοκουμέντα με διαλόγους του τύπου
-Αρχηγέ ξέρεις τί κάνει αυτό το κουμπι;
-Πάτα το να δούμε.
-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
-Ο μανάβης ήταν αυτός που έφυγε έξω;
-Όχι, εδώ είμαι.
-Σκατά!
Μεγάλη βαρύτητα δόθηκε στον τρόπο που επιλέχθηκαν τα άτομα, μόνο που άλλαξαν τα ονόματα των θείων τους και φανερώθηκαν προτύτερα άγνωστες συγγενικές τους σχέσεις με άτομα της αντιπολίτευσης. Η Γενική Γραμματέας κόμματος της αριστεράς εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό σόου για να γιορτάσει την επανασύνδεση με τον χαμένο της ανιψιό και μόλις ανακοινώθηκαν τα ονόματα των καλεσμένων αναγκάστηκε σε επιτόπια παραίτηση αφού πρώτα δήλωσε "Μα καλά, γίνεται ρε ηλίθιοι να έχω εγώ ανιψιό Μόρτιμερ Μπλερ;", και αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα όπου κυβερνήσεις μικρότερων χωρών εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά το γεγονός για να ξεμπερδέψουν με αντιπάλους τους. Κάποια στιγμή αποκαλύφθηκε ερωτική σχέση του κυβερνήτη με την εξάτμιση, οι περιγραφές των σεξουαλικών τους συνευρέσεων ήταν λεπτομερείς και οδήγησαν σε μια κινηματογραφική μεταφορά και 4 sequels. Νόθα παιδιά των μελών του πληρώματος ξεπηδούσαν σε ολόκληρη την υφήλιο. Και οι συντελεστές της παράστασης περήφανοι για το δημιούργημά τους ετοιμάζονταν για την τελική ατραξιόν που θα δινόταν τη στιγμή της δήθεν συνάντησης με τους εξωγήινους.
Δύο μέρες μετά, και ενώ τόνοι λάσπης είχαν αμαυρώσει το όνομα των πρότερων ηρώων με κάθε δυνατό τρόπο, άρχισαν να έρχονται τα πρώτα μηνύματα. Ολόκληρες μονάδες ειδικών στο μοντάζ ανέλαβαν να φτιάξουν κινηματογραφημένες σκηνές που θα ολοκλήρωναν την εικόνα της αποτυχίας συρράφοντας καρέ από συνεντεύξεις των κατηγορουμένων, τμήματα από παλιές ταινίες επιστημονικής φαντασίας και καινούριες σκηνές με ηθοποιούς που προσλήφθηκαν γι'αυτό το λόγο. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, οι αρειανοί από το Mars Attacks με τις γυάλες στα κεφάλια να τρέχουν πανικόβλητοι ενώ ο μανάβης, που όπως αποδείχθηκε ήταν εγγονός του Κάστρο, φώναζε "Καμ, αι'λ΄σοου γιου γκρικ λαβερ", η ανθυποπλοιαρχος περιεγραφε στο καλαμαροπραγμα απο το Independence Day τί ήθελε να της κάνει με τα πλοκάμια του και ο υπεύθυνος συντήρησης κοπανούσε μανιωδώς στο κεφάλι τον ET μέχρι που τα μυαλά του έγιναν κιμάς. Την ίδια ώρα που η κοινή γνώμη παρακολουθούσε με αποτροπιασμό τον καταποντισμό όλων των ελπίδων της για διαγαλαξιακή ειρήνη και έναν κόσμο όπως τον φαντάστηκε ο Douglas Adams, στην επιφάνεια της Σελήνης 14 απορημένοι ερασιτέχνες αστροναύτες έψαχναν το αποτύπωμα του Armstrong και ένας απελπισμένος μανάβης βλαστημούσε την ώρα που άφηνε τον κήπο του για αυτή την ξεραΐλα που του αρνιόνταν το μοναδικό της αξιοθέατο. Η κρυφή επιστροφή, η απομόνωση και η με συνοπτικές διαδικασίες δίκη των εμπλεκομένων ακολούθησαν τις επόμενες μέρες. Όλοι γνωρίζουμε πώς δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο για έσχατη προδοσία και δολοφονία του ΕΤ, πώς εκτελέστηκαν και κόπηκαν σε κομμάτια που πωλήθηκαν αργότερα σε κανάλια telemarketing. Έμελλε να ακολουθήσουν πολλές αμφισβητήσεις και συζητήσεις για το πώς είναι δυνατόν όταν συγκεντρωθούν τα τμήματα των αστροναυτών που πωλήθηκαν σαν φυλαχτά, δώρα για φίλους ή αναμνηστικά σε να σχηματίζεται μια μάζα βάρους 140 τόνων περίπου.
Και αυτή αγαπητοί αναγνώστες είναι η απάντηση του ερωτήματος του βιβλίου μου, τί κοινό έχουνε ένας αστροναύτης και ο Τίμιος Σταυρός.
Πιο περιεργο απ'ολα μου φαινεται οτι τοτε εβαζα τονους.
Την παρακάτω ιστορία την είχα γράψει πριν κάνα χρόνο, πρόσφατα την τράκαρα και σας την στέλνω μήπως και πληρεί τις προϋποθέσεις σας για δημοσίευση. Ευχαριστώ για το χρόνο και την προσοχή σας, οποιαδήποτε θετική ή αρνητική απάντηση θα εκτιμηθεί δεόντως. Αλλά η αρνητική πιο λίγο.
Τη μέρα που πάρθηκε η τελική απόφαση για την διακρατική συμφωνία και την έναρξη προετοιμασίας της αποστολής, όλα τα μεγάλα κανάλια και ειδησεογραφικά πρακτορεία στον κόσμο αφηνίασαν. Η κατάσταση ήταν σοβαρή, στα πρωτοσέλιδα οι τίτλοι είχαν διπλάσιο μέγεθος γραμματοσειράς απ'ότι συνήθως, στα σοβαρά δελτία ειδήσεων καταξιωμένοι και αναγνωρισμένοι από τους εαυτούς τους επιστήμονες πολυλογούσαν ακατάσχετα για τους ορίζοντες που ανοίγονταν και τα πανάρχαια ερωτήματα που επιτέλους θα έβρισκαν απάντηση και στις λιγότερο σοβαρές εκπομπές φανατικοί θρησκόληπτοι εκστασιάζονταν μπροστά στο επικείμενο τέλος του κόσμου και επαγγελματίες ειδικοί εξέφραζαν με βαρυσήμαντο ύφος τη γνώμη τους. Δεν ήταν ειδικοί στο θέμα αλλά επαγγελματίες ειδικοί, δηλαδή τους προηγούμενους μήνες ήταν εμπειρογνώμονες όσων αφορά τις τηλεπικοινωνίες και τις υποκλοπές, πριν δυο-τρεις βδομάδες έγιναν αναλυτές μεταγγίσεων αίματος, ακόμα πιο πρόσφατα κατανόησαν σε βάθος τα αίτια των καταλήψεων και τη διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό και τώρα που η επικαιρότητα και το ενδιαφέρον του κόσμου άλλαξε πάλι αντικείμενο, όλοι αυτοί οι σιχαμένοι τύποι μετατράπηκαν σε ειδικούς στην επικοινωνία με εξωγήινους. Έτσι απλά και με συνοπτικές διαδικασίες.
Στην αρχή όλα πήγαιναν εξαιρετικά. Μετά τη λήψη του εξωγήινου σήματος και τη διαρροή του στον Τύπο η συμφωνία μεταξύ των 5 ισχυρότερων κρατών ήταν θέμα χρόνου, κάπως έπρεπε να μείνουν ήσυχοι οι πολίτες ότι η σημαντικότερη ευκαιρία στην ανθρώπινη ιστορία για διαπλανητική επικοινωνία δεν θα γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης υπογείων συμφερόντων. Φυσικά αυτό ακριβώς θα γινόταν αν δεν τύχαινε να λάβει το σήμα εκείνος ο τυχερός έφηβος που υπέκλεπτε παράνομα πληροφορίες από τα κυβερνητικά δορυφορικά πιάτα κοντά στην πόλη του για να παίζει WoW πιο γρήγορα στο Internet, σε μια κρίση ειλικρίνειας που μάλλον προήλθε από το αμφισβητούμενης προέλευσης τσιγαριλίκι του τηλεφώνησε στα κανάλια και έδωσε το θέμα στον κόσμο. Η ιστορία αργότερα έκρινε πως αν δεν υπήρχε το εν λόγω τσιγαριλίκι ο πιτσιρικάς μάλλον θα διάλεγε ασύγκριτα πιο ελεϊνούς και επικερδείς τρόπους να εκμεταλλευτεί την ανακάλυψή του, και σαν αποτέλεσμα αυτού του συμπεράσματος το όλο κατόρθωμα χρεώθηκε στο τσιγαριλίκι (που ονομάστηκε με επίσημη ληξιαρχική πράξη Γουίτνεϊ, πρώτον επειδή δεν μπορούσαν να αφιερώσουν ολόκληρες παρελάσεις σε ένα ανώνυμο κομμάτι χαρτί με μαριχουάνα και δεύτερον επειδή ο κάτοχος του υπέδειξε ευγενικά πως ένα τέτοιο όνομα μάλλον του άρεσε μεγάλε). Σύμφωνα με τις πληροφορίες του σήματος η συνάντηση θα γινόταν στο έδαφος της Σελήνης, οι αποστολείς του έκριναν πως η απόσταση ήταν σχετικά εύκολο να καλυφθεί από την, κατ'εκείνους, προτόγωνη τεχνολογία μας και απολύτως αδύνατο να σταλεί υπολογίσημη πολεμική δύναμη. Το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή οι συνομιλητές μας έδειξαν σημάδια δυσπιστίας απέναντι στο είδος μας προκάλεσε κύματα οργής από θιγμένους επικεφαλείς εθνοτήτων που χρόνια τώρα είχαν συνηθίσει να διακυρήσσουν την ανωτερότητα των υποτελών τους, σύντομα όμως όλα αυτά τα συναισθήματα αντικαταστάθηκαν από συγκρατημένο σεβασμό γιατί στο κάτω κάτω είχαν δίκιο. Αν ήταν στο χέρι μας θα τους κόβαμε φέτες και θα τις πουλούσαμε μέσω καναλιών telemarketing.
Το μήνυμα συνέχιζε και έδινε συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με τα άτομα που θα έπρεπε να απαρτίσουν την αποστολή. Συγκεκριμένα στο σημείο αυτό φάνηκε πως οι εξωγήινοι μας παρακολουθούσαν καιρό, αφού αντί για γενικές οδηγίες, που θα μπορούσαν να μεταφραστούν όπως να'ναι και να σταλούν οι σφουγγοκωλάριοι των υπευθύνων, συμπεριλαμβάνονταν τα ονόματα, τα τηλέφωνα και οι διευθύνσεις των επιλαχόντων, μαζί με μερικά τηλέφωνα ακόμα που μπορούσαν να τους βρουν σε περίπτωση που έλειπαν από το σπίτι. Οι θέσεις καλύπτονταν από άνδρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών και εθνικοτήτων, όλοι τους λαμπρά μυαλά και αναγνωρισμένα απαστράπτοντα πνεύματα της εποχής τους, ο ανθός την ανθρωπότητας. Ένας απ'αυτούς ήταν διάσημος γιατρός που παράτησε λαμπρή κλινική καριέρα για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον πόλεμο του Ιράκ, μια αθλήτρια του στίβου που φημολογούνταν πως δεν της είχαν πασάρει ποτέ αναβολικά, μία γνωστή υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ο εφευρέτης του κρασιού με ανθρακικό (ΚΑΙ αλκοόλ ΚΑΙ αναψυκτικό!). Οι ηγέτες των εμπλεκομένων χωρών όρθωσαν το ανάστημά τους και δήλωσαν ξεκάθαρα πως ως εδώ ήταν, κάπου έπρεπε να πατήσουν πόδι, δεν γινόταν η άλλη πλευρά να καθορίσει όλους τους όρους της συνάντησης και κάθε μορφή διαπραγμάτευσης όφειλε να διέπεται από συνθήκες αμοιβαίων υπαναχωρήσεων, άσε που δεν έπαιρναν το ρίσκο να στείλουν τους καλύτερους ανάμεσά μας σε μια αποστολή που θα μπορούσε να αποδειχθεί θανάσιμα επικίνδυνη, αυτό ήταν απλά βλακώδες. Έτσι έστειλαν τα ανίψια τους, ένα από τα οποία μάλιστα ήταν μανάβης αλλά είχε το πιο γερό βύσμα. Αν μη τι άλλο οι εξωγήινοι θα καταλάβαιναν πως λειτουργούν τα πράγματα εδώ πέρα.
Ο αναγνώστης του παρόντος κειμένου γνωρίζει φυσικά πώς εξελίχθηκε η υπόθεση και το γεγονός ότι οι σταλθέντες δεν είχαν καμία ευθύνη για την αποτυχία. Έχουν γραφτεί τόνοι σελίδες στις εφημερίδες, έχουν τυπωθεί αμέτρητα βιβλία που εικάζουν τί πήγε στραβά αλλά η αλήθεια είναι αρκετά απλή και γνωστή σε διάφορους κύκλους. Οι εξωγήινοι απλά δεν ήρθαν στο ραντεβού. Ή μάλλον, για να το θέσουμε καλύτερα, δεν ήταν εκεί όταν έφτασε η γήινη αποστολή. Θεωρώντας βασική τους υποχρέωση να είναι ευγενικοί με το είδος μας και αισθανόμενοι οικοδεσπότες, έφτασαν στη Σελήνη δυο μέρες πριν την προκαθορισμένη ώρα. Τα ραντάρ στη Γη τους εντόπισαν, τεράστιες μάζες αστρόπλοιων σε αυστηρούς σχηματισμούς που πλησίασαν στον δορυφόρο του πλανήτη μας και μετά από 10 λεπτά αναχώρησαν ξανά προς το άγνωστο. Οι εικασίες για το τί έγινε ήταν πραγματικά αμέτρητες. Ίσως να έφτασαν νωρίς για να πετύχουν στρατηγικό πλεονέκτημα και να αποχώρησαν όταν κατάλαβαν πως δεν γίνεται πολεμική ενέδρα στο άγονο έδαφος της Σελήνης. Ίσως από κοντά να κατάλαβαν την υπεροχή του ανθρώπινου πολιτισμού και να ενέδωσαν στο δέος που τους προκαλέσαμε. Άλλοι, περισσότερο πρακτικοί, είπαν πως ίσως να ξέχασαν κάνα μάτι ανοιχτό στην κουζίνα στο σπίτι. Δεν έγινε έτσι, όπως αποδεικνύουν οι καταγραφές από κάμερες που είχε αφήσει εκεί προηγούμενη διαστημική αποστολή και ενεργοποιήθηκαν ξανά επειγόντως απο τη NASA. Οι κάτοικοι του νεφελώματος Ρούμουλα 5 που προσεληνώθηκαν εκείνο το απόγευμα στο δορυφόρο του πλανήτη Γη βγήκαν χαρούμενοι από τα σκάφη τους κουβαλώντας τραπέζια και μεγάλους δίσκους με τοπικές νοστιμιές που ταίριαζαν ιδιαιτέρως με το κρασί με ανθρακικό, κρατούσαν γιρλάντες και σημαιούλες με πρόσχαρα συνθήματα και δώρα σε χρωματιστά κουτιά με τεράστιους φιόγκους. Στην κασέττα που ο γράφων κατάφερε να δει μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες και δολοφονικές συμπλοκές με πράκτορες που φορούσαν γκρίζα σακάκια, αφού αποτελεί κυβερνητικό μυστικό των χωρών που ενεπλάκησαν, φαίνονται τα απογοητευμένα πρόσωπα των εξωγήινων τη στιγμή που αντικρύζουν το σκουπιδαριό που είχαν αφήσει πίσω τους οι αποστολές στο φεγγάρι, άδειες μπουκάλες οξυγόνου, χαλασμένος εξοπλισμός, περιτυλίγματα από σοκολάτες, καρφωμένες σημαίες εδώ κι εκεί.
-Πάμε να φύγουμε, φαίνεται να λέει ο επικεφαλής τους, αυτοί είναι τελείως απολίτιστοι. Δεν έχουν καθαρίσει ακόμα από το προηγούμενο πάρτυ.
Και καταπτοημένος γύρισε να μπει στο σκάφος του αφού πρώτα ξεσκόνισε ένα αποτύπωμα πατούσας που του φάνηκε πως παραπήγαινε πια.
Βέβαια η γήινη αποστολή είχε ήδη ξεκινήσει και οι πολιτικοί πίσω στην πατρίδα που είχαν επενδύσει την επανεκλογή τους στο ιστορικό γεγονός δεν γινόταν να κάνουν πίσω. Έγιναν συμβούλια, συνελεύσεις, συσκέψεις και διαβουλεύσεις και το συμπέρασμα ήταν το αναμενόμενο, κάποιος έπρεπε να την πληρώσει και δεν θα ήταν αυτοί. Ο Αμερικάνος πρόεδρος πρότεινε να κατηγορήσουν τους Ρώσους. Ο Ρώσος πρόεδρος διαφώνησε και του υπενθύμισε ότι εδώ και χρόνια ήταν φίλοι και πως ακόμη, ναι, ήταν και εκείνος στη συζήτηση. Ο Αμερικάνος ζήτησε συγγνώμη. Ο Ρώσος πρότεινε να τα ρίξουν στο πλήρωμα. Ο Αμερικάνος για αρχή συμφώνησε αλλά μήπως να τα έριχναν στους Ρώσους, ήταν εύκολο θύμα και τελείως μαλάκες, δεν θα τους πίστευε κανένας. Ο Ρώσος αναστέναξε απελπισμένα και του είπε πως θα το σκεφτεί χωρίς να κάνει τον κόπο να του υπενθυμίσει τα προηγούμενα, και η απόφαση πάρθηκε να τα ρίξουν όλα στους ανύποπτους απεσταλμένους. Από δω και πέρα λογικά τα γεγονότα θα σας είναι γνωστά, μιας και καλύφθηκαν από τα ΜΜΕ όλου του κόσμου.
Το θέμα ανέλαβαν κινηματογραφικά συνεργεία και υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων που το θεώρησαν καταπληκτική ευκαιρία να σπάσουν πλάκα, άσε που έβγαλαν και έναν σκασμό λεφτά. Στόχος τους ήταν να ξεφτιλίσουν και να συκοφαντήσουν τους απεσταλμένους στη Σελήνη με κάθε δυνατό τρόπο. Την πρώτη μέρα δόθηκαν στη δημοσιότητα (ή μάλλον "διέρρευσαν") ηχητικά ντοκουμέντα με διαλόγους του τύπου
-Αρχηγέ ξέρεις τί κάνει αυτό το κουμπι;
-Πάτα το να δούμε.
-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
-Ο μανάβης ήταν αυτός που έφυγε έξω;
-Όχι, εδώ είμαι.
-Σκατά!
Μεγάλη βαρύτητα δόθηκε στον τρόπο που επιλέχθηκαν τα άτομα, μόνο που άλλαξαν τα ονόματα των θείων τους και φανερώθηκαν προτύτερα άγνωστες συγγενικές τους σχέσεις με άτομα της αντιπολίτευσης. Η Γενική Γραμματέας κόμματος της αριστεράς εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό σόου για να γιορτάσει την επανασύνδεση με τον χαμένο της ανιψιό και μόλις ανακοινώθηκαν τα ονόματα των καλεσμένων αναγκάστηκε σε επιτόπια παραίτηση αφού πρώτα δήλωσε "Μα καλά, γίνεται ρε ηλίθιοι να έχω εγώ ανιψιό Μόρτιμερ Μπλερ;", και αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα όπου κυβερνήσεις μικρότερων χωρών εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά το γεγονός για να ξεμπερδέψουν με αντιπάλους τους. Κάποια στιγμή αποκαλύφθηκε ερωτική σχέση του κυβερνήτη με την εξάτμιση, οι περιγραφές των σεξουαλικών τους συνευρέσεων ήταν λεπτομερείς και οδήγησαν σε μια κινηματογραφική μεταφορά και 4 sequels. Νόθα παιδιά των μελών του πληρώματος ξεπηδούσαν σε ολόκληρη την υφήλιο. Και οι συντελεστές της παράστασης περήφανοι για το δημιούργημά τους ετοιμάζονταν για την τελική ατραξιόν που θα δινόταν τη στιγμή της δήθεν συνάντησης με τους εξωγήινους.
Δύο μέρες μετά, και ενώ τόνοι λάσπης είχαν αμαυρώσει το όνομα των πρότερων ηρώων με κάθε δυνατό τρόπο, άρχισαν να έρχονται τα πρώτα μηνύματα. Ολόκληρες μονάδες ειδικών στο μοντάζ ανέλαβαν να φτιάξουν κινηματογραφημένες σκηνές που θα ολοκλήρωναν την εικόνα της αποτυχίας συρράφοντας καρέ από συνεντεύξεις των κατηγορουμένων, τμήματα από παλιές ταινίες επιστημονικής φαντασίας και καινούριες σκηνές με ηθοποιούς που προσλήφθηκαν γι'αυτό το λόγο. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, οι αρειανοί από το Mars Attacks με τις γυάλες στα κεφάλια να τρέχουν πανικόβλητοι ενώ ο μανάβης, που όπως αποδείχθηκε ήταν εγγονός του Κάστρο, φώναζε "Καμ, αι'λ΄σοου γιου γκρικ λαβερ", η ανθυποπλοιαρχος περιεγραφε στο καλαμαροπραγμα απο το Independence Day τί ήθελε να της κάνει με τα πλοκάμια του και ο υπεύθυνος συντήρησης κοπανούσε μανιωδώς στο κεφάλι τον ET μέχρι που τα μυαλά του έγιναν κιμάς. Την ίδια ώρα που η κοινή γνώμη παρακολουθούσε με αποτροπιασμό τον καταποντισμό όλων των ελπίδων της για διαγαλαξιακή ειρήνη και έναν κόσμο όπως τον φαντάστηκε ο Douglas Adams, στην επιφάνεια της Σελήνης 14 απορημένοι ερασιτέχνες αστροναύτες έψαχναν το αποτύπωμα του Armstrong και ένας απελπισμένος μανάβης βλαστημούσε την ώρα που άφηνε τον κήπο του για αυτή την ξεραΐλα που του αρνιόνταν το μοναδικό της αξιοθέατο. Η κρυφή επιστροφή, η απομόνωση και η με συνοπτικές διαδικασίες δίκη των εμπλεκομένων ακολούθησαν τις επόμενες μέρες. Όλοι γνωρίζουμε πώς δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο για έσχατη προδοσία και δολοφονία του ΕΤ, πώς εκτελέστηκαν και κόπηκαν σε κομμάτια που πωλήθηκαν αργότερα σε κανάλια telemarketing. Έμελλε να ακολουθήσουν πολλές αμφισβητήσεις και συζητήσεις για το πώς είναι δυνατόν όταν συγκεντρωθούν τα τμήματα των αστροναυτών που πωλήθηκαν σαν φυλαχτά, δώρα για φίλους ή αναμνηστικά σε να σχηματίζεται μια μάζα βάρους 140 τόνων περίπου.
Και αυτή αγαπητοί αναγνώστες είναι η απάντηση του ερωτήματος του βιβλίου μου, τί κοινό έχουνε ένας αστροναύτης και ο Τίμιος Σταυρός.
Πιο περιεργο απ'ολα μου φαινεται οτι τοτε εβαζα τονους.
Εξομολογηση
Σε γενικες γραμμες προσπαθω να ειμαι αυστηρος κριτης του εαυτου μου και σε γενικες γραμμες πιστευω οτι δεν ειμαι κακος ανθρωπος. Το "σε γενικες γραμμες" δεν το εβαλα τυχαια. Ποτε δε μπορεις να εισαι ο πιο σκληρος κριτης του εαυτου σου, στην καλυτερη (η χειροτερη, αναλογα πως θα το παρεις) υπαρχουν χρονικες περιοδοι που πιστευεις οτι εισαι μαλακας αλλα παντα (ΠΑΝΤΑ) υπαρχει καποιος εκει εξω που πιστευει το ιδιο για σενα καθε μερα - ολη μερα, και που αντιθετα απο σενα δεν ενδιαφερεται για το αν θα αλλαξει ποτε η κατασταση. Επισης μπορει να νιωθω οτι δεν ειμαι κακος ανθρωπος αλλα αν αυριο γινοταν η Αποκαλυψη δεν θα πονταρα οτι θα ειμαι στο πρωτο roster που θα διαλεξει ο Θεουλης να του κανει παρεα στον Παραδεισο, ουτε και κανενας αλλος που ξερω προσωπικα. Μπορει να ειμαστε ενταξει στις προσωπικες μας σχεσεις μεχρι το χρονικο σημειο που δεν ειμαστε, να βοηθαμε οταν καποιος εχει αναγκη και δε μας ξεβολευει, να μην κανουμε πουστιες κτλ αλλα τις περιορισμενες θεσεις στη βασιλεια των ουρανων τις εχω συνδεσει μεσα μου με ενα ειδος τυφλης υποταγης που απαιτει να γυρνας στις γειτονιες με θρησκευτικα βιβλια στο χερι χτυπωντας κουδουνια, να κατακρινεις οσους εχουν προγαμιαιες σχεσεις, να βριζεις τους ομοφυλοφιλους (οσους περνανε καλα, οι καταπιεσμενοι, κρυφοι, δυστυχισμενοι γκει δεν φαινεται να ενοχλουν ιδιαιτερα τους καλους χριστιανους), τετοια πραγματα που δειχνουν οτι δεν αρκει να εισαι εναρετος αλλα πρεπει και να το χτυπας στα μουτρα της υπολοιπης κοινωνιας σε καθε δυνατη ευκαιρια. Οποτε το "σε γενικες γραμμες" αρκει προς το παρον. Επισης το κειμενο δεν παει καθολου εκει που δειχνει να πηγαινει.
Πιστευοντας λοιπον τα παραπανω νιωθω πολυ συχνα περιεργα οταν το κοντινο μου περιβαλλον με χαρακτηριζει μαλακα, γαϊδουρι, ζωο, αναιστητο, καφρο (οχι με την καλη εννοια που το χρησιμοποιουν τα 16χρονα), εν δυναμει καθικι κτλ, και σχεδον παντα ο λογος ειναι οτι εχω μια ακατανικητη ταση να κοροϊδευω ανθρωπους που δεν θα πρεπε. Οπως εκεινη τη φορα που περπατουσαμε εξω απο τη Σχολη Τυφλων και μεχρι να φτασουμε σπιτι εκανα αστεια για το λογο υπαρξης της. Η με εναν φιλο μου στην Αμερικη που ο πατριος του ηταν μαυρος. Η με τις θαυματουργες θεραπειες που διαφημιζουν τα καναλια, τις πορειες χοντρων που διαμαρτυρονται για τις διακρισεις εις βαρος τους, τους καραφλους, τους πληγεντες απο σεισμους, τους κοντους, τους ψηλους και γενικα οποιαδηποτε φυλετικη, σωματικη, θρησκευτικη, πολιτικη κτλ διακριση συνανταω καθε μερα. Και παρα την κοινωνικη επιταγη που επιμενει οτι θα 'πρεπε να νιωθω τυψεις που καμια φορα κοροϊδευω ανθρωπους που δεν το αξιζουν (προσεχοντας ομως να μην τους κανω να νιωθουν ασχημα - πισω απο την πλατη τους δηλαδη), πραγματικα πιστευω πως δεν εγινε και τιποτα. Ο σημαντικοτερος λογος ομως δεν ειναι οτι συγκεκριμενες ομαδες ανθρωπων μου δινουν πιο ευκολα υλικο για αστεια, αν και ισχυει κι αυτο.
Αυτη η ταση να εξυμνουμε οτι μαλακια να'ναι εξηγειται πολυ πιο πειστικα αν υποθεσουμε για λιγο οτι δεν το κανουμε επειδη ειμαστε καλοι ανθρωποι αλλα επειδη ειναι ο πιο απλος μηχανισμος αμυνας εναντιον πραγματων που δε μας αφορουν και δεν θελουμε να αντιμετωπισουμε ποτε. Δεν χρησιμοποιουμε συγκεκριμενες λεξεις και δεν κοροϊδευουμε συγκεκριμενες καταστασεις και καλα επειδη ειμαστε ευαισθητοι απεναντι τους, ενω στο 80% των περιπτωσεων η ευγενεια ειναι ο πιο απλος τροπος να γυρισεις απο την αλλη χωρις να φανεις μαλακας που δεν σ'ενδιαφερει τι γινεται διπλα σου. Τα φυλετικα αστεια για παραδειγμα θεωρουνται, και οντως ειναι μερικες φορες, ρατσιστικα, ηλιθια, κακοπροαιρετα και κακογουστα, και αυτο ισχυει οταν αυτος που τα λεει τα εννοει. Για παραδειγμα αν ρωτας "ποια η διαφορα αναμεσα σε ενα μαυρο και ενα κουβα σκατα" και απαντας μονος σου "ο κουβας", και το εννοεις γιατι μεσα σου ενας ανθρωπος με πιο σκουρο δερμα ειναι κατωτερος σου, τοτε πρεπει να βρεθει γρηγορα καποιος να σου ριξει ενα χερι ξυλο, μετα αλλο ενα, μετα να σου τραβηξει τ'αυτι και μετα να σε πυροβολησει στα ποδια. Απο την αλλη, θελουμε δε θελουμε, υπαρχουν ανθρωποι με πιο σκουρο δερμα απο εμας, μερικες φορες ζουνε σε κλειστες, υποβαθμισμενες κοινωνιες και μερικες φορες (τι να κανουμε τωρα) παιζουν καλυτερο μπασκετ απο τους υπολοιπους ανθρωπους με πιο ανοιχτο δερμα. Και δε μου φαινεται ιδιαιτερα κακο να κανεις πλακα με αυτο (και αλλα) αν δεν το εννοεις και δειχνεις οτι απλα δε σου φαινεται σοβαρη υποθεση.
Δευτερο παραδειγμα:
Πριν απο μερικα χρονια βρεθηκα στο σπιτι ενος τυπου που μολις ειχα γνωρισει στην Αμερικη, ηπιαμε μερικες μπυρες και καθησαμε καμια δεκαρια ατομα να παιξουμε poker. Στο τραπεζι ηξερα μονο ενα ατομο, και οι υπολοιποι για να το πω ευγενικα ηταν multicultural (προσπαθω τοση ωρα να γραφω με politically correct ορους και σε λιγο θα εκραγει το κεφαλι μου). Κερδιζω δυο τρια χερια, ειμαι chip leader, μαζευω τις μαρκες μπροστα μου και ζηταω απο τον dealer να μου τις αλλαξει σε χοντρα, τα κατοσταρικα ηταν οι μαυρες μαρκες, και του λεω:
-Hey man, take these 500$ and give me 5 blacks.
Και μετα απο 3 δευτερολεπτα σκεψης:
-Shit, that's how it would have worked 300 years ago!
Οποτε μεσα σε απολυτη σιωπη καταλαβαινω ξαφνικα τι ειπα και πως οσο ξυλο και να φαω απο τους τρεις μελαψους τυπους στο τραπεζι κανενας δεν θα τους δωσει αδικο, και ενω σκεφτομαι οτι δεν εχει κανενα νοημα να τους εξηγησω πως απλα μου φανηκε αστειο και το ξεφουρνισα αρχιζουν να γελανε και οι τρεις ταυτοχρονα σα ν'ακουσαν το λιγοτερο προσβλητικο πραγμα στον κοσμο. Και ηταν το λιγοτερο προσβλητικο πραγμα στον κοσμο, δεν εννοουσα τιποτα, δεν ειχα τιποτα μαζι τους, το υπολοιπο βραδυ ημασταν αγκαλια σε ενα bar και κερνιομασταν μπυρες, ετυχε απλα να μην ψαχνουν να προσβληθουν και αυτο εφτανε. Αυτοι δεν ενιωσαν καταπιεσμενοι, εγω δεν ενιωσα τυψεις και περασαμε ολοι καλα κοροϊδευοντας το μορφωτικο επιπεδο των διπλανων μας hillbillies μεχρι που υποψιαστηκαμε οτι μας ακουσαν και φυγαμε (αυτοι δε νομιζω να το επαιρναν τοσο ανετα).
Ολα τα παραπανω τα εγραψα βασικα για να δικαιολογησω γιατι δεν ενιωσα ασχημα σημερα στο λεωφορειο οταν εκανα μια βλακεια που καταλαβα μονο εγω, αλλα μου φανηκε αστεια. Στο διπλανο μου καθισμα ηρθε ενας τυπος που ειχε μαλλον καποιο νευρολογικο προβλημα και εκανε ακουσιες κινησεις μπρος πισω, μπρος πισω, μπρος πισω συνεχεια. Δεν αισθανθηκα αμηχανα, δεν σκεφτηκα ουτε μια στιγμη να αλλαξω θεση, δεν τον κοιταξα περιεργα και δεν το σχολιασα με κανεναν. Αλλα εβαλα στο ipod να παιζει Eminem και καθησα και τον κοιτουσα με την ακρη του ματιου μου να κουνιεται στο ρυθμο.
Ενταξει, το παραδεχομαι, ειμαι μαλακας, σκοτωστε με.
Πιστευοντας λοιπον τα παραπανω νιωθω πολυ συχνα περιεργα οταν το κοντινο μου περιβαλλον με χαρακτηριζει μαλακα, γαϊδουρι, ζωο, αναιστητο, καφρο (οχι με την καλη εννοια που το χρησιμοποιουν τα 16χρονα), εν δυναμει καθικι κτλ, και σχεδον παντα ο λογος ειναι οτι εχω μια ακατανικητη ταση να κοροϊδευω ανθρωπους που δεν θα πρεπε. Οπως εκεινη τη φορα που περπατουσαμε εξω απο τη Σχολη Τυφλων και μεχρι να φτασουμε σπιτι εκανα αστεια για το λογο υπαρξης της. Η με εναν φιλο μου στην Αμερικη που ο πατριος του ηταν μαυρος. Η με τις θαυματουργες θεραπειες που διαφημιζουν τα καναλια, τις πορειες χοντρων που διαμαρτυρονται για τις διακρισεις εις βαρος τους, τους καραφλους, τους πληγεντες απο σεισμους, τους κοντους, τους ψηλους και γενικα οποιαδηποτε φυλετικη, σωματικη, θρησκευτικη, πολιτικη κτλ διακριση συνανταω καθε μερα. Και παρα την κοινωνικη επιταγη που επιμενει οτι θα 'πρεπε να νιωθω τυψεις που καμια φορα κοροϊδευω ανθρωπους που δεν το αξιζουν (προσεχοντας ομως να μην τους κανω να νιωθουν ασχημα - πισω απο την πλατη τους δηλαδη), πραγματικα πιστευω πως δεν εγινε και τιποτα. Ο σημαντικοτερος λογος ομως δεν ειναι οτι συγκεκριμενες ομαδες ανθρωπων μου δινουν πιο ευκολα υλικο για αστεια, αν και ισχυει κι αυτο.
Αυτη η ταση να εξυμνουμε οτι μαλακια να'ναι εξηγειται πολυ πιο πειστικα αν υποθεσουμε για λιγο οτι δεν το κανουμε επειδη ειμαστε καλοι ανθρωποι αλλα επειδη ειναι ο πιο απλος μηχανισμος αμυνας εναντιον πραγματων που δε μας αφορουν και δεν θελουμε να αντιμετωπισουμε ποτε. Δεν χρησιμοποιουμε συγκεκριμενες λεξεις και δεν κοροϊδευουμε συγκεκριμενες καταστασεις και καλα επειδη ειμαστε ευαισθητοι απεναντι τους, ενω στο 80% των περιπτωσεων η ευγενεια ειναι ο πιο απλος τροπος να γυρισεις απο την αλλη χωρις να φανεις μαλακας που δεν σ'ενδιαφερει τι γινεται διπλα σου. Τα φυλετικα αστεια για παραδειγμα θεωρουνται, και οντως ειναι μερικες φορες, ρατσιστικα, ηλιθια, κακοπροαιρετα και κακογουστα, και αυτο ισχυει οταν αυτος που τα λεει τα εννοει. Για παραδειγμα αν ρωτας "ποια η διαφορα αναμεσα σε ενα μαυρο και ενα κουβα σκατα" και απαντας μονος σου "ο κουβας", και το εννοεις γιατι μεσα σου ενας ανθρωπος με πιο σκουρο δερμα ειναι κατωτερος σου, τοτε πρεπει να βρεθει γρηγορα καποιος να σου ριξει ενα χερι ξυλο, μετα αλλο ενα, μετα να σου τραβηξει τ'αυτι και μετα να σε πυροβολησει στα ποδια. Απο την αλλη, θελουμε δε θελουμε, υπαρχουν ανθρωποι με πιο σκουρο δερμα απο εμας, μερικες φορες ζουνε σε κλειστες, υποβαθμισμενες κοινωνιες και μερικες φορες (τι να κανουμε τωρα) παιζουν καλυτερο μπασκετ απο τους υπολοιπους ανθρωπους με πιο ανοιχτο δερμα. Και δε μου φαινεται ιδιαιτερα κακο να κανεις πλακα με αυτο (και αλλα) αν δεν το εννοεις και δειχνεις οτι απλα δε σου φαινεται σοβαρη υποθεση.
Δευτερο παραδειγμα:
Πριν απο μερικα χρονια βρεθηκα στο σπιτι ενος τυπου που μολις ειχα γνωρισει στην Αμερικη, ηπιαμε μερικες μπυρες και καθησαμε καμια δεκαρια ατομα να παιξουμε poker. Στο τραπεζι ηξερα μονο ενα ατομο, και οι υπολοιποι για να το πω ευγενικα ηταν multicultural (προσπαθω τοση ωρα να γραφω με politically correct ορους και σε λιγο θα εκραγει το κεφαλι μου). Κερδιζω δυο τρια χερια, ειμαι chip leader, μαζευω τις μαρκες μπροστα μου και ζηταω απο τον dealer να μου τις αλλαξει σε χοντρα, τα κατοσταρικα ηταν οι μαυρες μαρκες, και του λεω:
-Hey man, take these 500$ and give me 5 blacks.
Και μετα απο 3 δευτερολεπτα σκεψης:
-Shit, that's how it would have worked 300 years ago!
Οποτε μεσα σε απολυτη σιωπη καταλαβαινω ξαφνικα τι ειπα και πως οσο ξυλο και να φαω απο τους τρεις μελαψους τυπους στο τραπεζι κανενας δεν θα τους δωσει αδικο, και ενω σκεφτομαι οτι δεν εχει κανενα νοημα να τους εξηγησω πως απλα μου φανηκε αστειο και το ξεφουρνισα αρχιζουν να γελανε και οι τρεις ταυτοχρονα σα ν'ακουσαν το λιγοτερο προσβλητικο πραγμα στον κοσμο. Και ηταν το λιγοτερο προσβλητικο πραγμα στον κοσμο, δεν εννοουσα τιποτα, δεν ειχα τιποτα μαζι τους, το υπολοιπο βραδυ ημασταν αγκαλια σε ενα bar και κερνιομασταν μπυρες, ετυχε απλα να μην ψαχνουν να προσβληθουν και αυτο εφτανε. Αυτοι δεν ενιωσαν καταπιεσμενοι, εγω δεν ενιωσα τυψεις και περασαμε ολοι καλα κοροϊδευοντας το μορφωτικο επιπεδο των διπλανων μας hillbillies μεχρι που υποψιαστηκαμε οτι μας ακουσαν και φυγαμε (αυτοι δε νομιζω να το επαιρναν τοσο ανετα).
Ολα τα παραπανω τα εγραψα βασικα για να δικαιολογησω γιατι δεν ενιωσα ασχημα σημερα στο λεωφορειο οταν εκανα μια βλακεια που καταλαβα μονο εγω, αλλα μου φανηκε αστεια. Στο διπλανο μου καθισμα ηρθε ενας τυπος που ειχε μαλλον καποιο νευρολογικο προβλημα και εκανε ακουσιες κινησεις μπρος πισω, μπρος πισω, μπρος πισω συνεχεια. Δεν αισθανθηκα αμηχανα, δεν σκεφτηκα ουτε μια στιγμη να αλλαξω θεση, δεν τον κοιταξα περιεργα και δεν το σχολιασα με κανεναν. Αλλα εβαλα στο ipod να παιζει Eminem και καθησα και τον κοιτουσα με την ακρη του ματιου μου να κουνιεται στο ρυθμο.
Ενταξει, το παραδεχομαι, ειμαι μαλακας, σκοτωστε με.
Subscribe to:
Posts (Atom)