Εξομολογηση

Σε γενικες γραμμες προσπαθω να ειμαι αυστηρος κριτης του εαυτου μου και σε γενικες γραμμες πιστευω οτι δεν ειμαι κακος ανθρωπος. Το "σε γενικες γραμμες" δεν το εβαλα τυχαια. Ποτε δε μπορεις να εισαι ο πιο σκληρος κριτης του εαυτου σου, στην καλυτερη (η χειροτερη, αναλογα πως θα το παρεις) υπαρχουν χρονικες περιοδοι που πιστευεις οτι εισαι μαλακας αλλα παντα (ΠΑΝΤΑ) υπαρχει καποιος εκει εξω που πιστευει το ιδιο για σενα καθε μερα - ολη μερα, και που αντιθετα απο σενα δεν ενδιαφερεται για το αν θα αλλαξει ποτε η κατασταση. Επισης μπορει να νιωθω οτι δεν ειμαι κακος ανθρωπος αλλα αν αυριο γινοταν η Αποκαλυψη δεν θα πονταρα οτι θα ειμαι στο πρωτο roster που θα διαλεξει ο Θεουλης να του κανει παρεα στον Παραδεισο, ουτε και κανενας αλλος που ξερω προσωπικα. Μπορει να ειμαστε ενταξει στις προσωπικες μας σχεσεις μεχρι το χρονικο σημειο που δεν ειμαστε, να βοηθαμε οταν καποιος εχει αναγκη και δε μας ξεβολευει, να μην κανουμε πουστιες κτλ αλλα τις περιορισμενες θεσεις στη βασιλεια των ουρανων τις εχω συνδεσει μεσα μου με ενα ειδος τυφλης υποταγης που απαιτει να γυρνας στις γειτονιες με θρησκευτικα βιβλια στο χερι χτυπωντας κουδουνια, να κατακρινεις οσους εχουν προγαμιαιες σχεσεις, να βριζεις τους ομοφυλοφιλους (οσους περνανε καλα, οι καταπιεσμενοι, κρυφοι, δυστυχισμενοι γκει δεν φαινεται να ενοχλουν ιδιαιτερα τους καλους χριστιανους), τετοια πραγματα που δειχνουν οτι δεν αρκει να εισαι εναρετος αλλα πρεπει και να το χτυπας στα μουτρα της υπολοιπης κοινωνιας σε καθε δυνατη ευκαιρια. Οποτε το "σε γενικες γραμμες" αρκει προς το παρον. Επισης το κειμενο δεν παει καθολου εκει που δειχνει να πηγαινει.

Πιστευοντας λοιπον τα παραπανω νιωθω πολυ συχνα περιεργα οταν το κοντινο μου περιβαλλον με χαρακτηριζει μαλακα, γαϊδουρι, ζωο, αναιστητο, καφρο (οχι με την καλη εννοια που το χρησιμοποιουν τα 16χρονα), εν δυναμει καθικι κτλ, και σχεδον παντα ο λογος ειναι οτι εχω μια ακατανικητη ταση να κοροϊδευω ανθρωπους που δεν θα πρεπε. Οπως εκεινη τη φορα που περπατουσαμε εξω απο τη Σχολη Τυφλων και μεχρι να φτασουμε σπιτι εκανα αστεια για το λογο υπαρξης της. Η με εναν φιλο μου στην Αμερικη που ο πατριος του ηταν μαυρος. Η με τις θαυματουργες θεραπειες που διαφημιζουν τα καναλια, τις πορειες χοντρων που διαμαρτυρονται για τις διακρισεις εις βαρος τους, τους καραφλους, τους πληγεντες απο σεισμους, τους κοντους, τους ψηλους και γενικα οποιαδηποτε φυλετικη, σωματικη, θρησκευτικη, πολιτικη κτλ διακριση συνανταω καθε μερα. Και παρα την κοινωνικη επιταγη που επιμενει οτι θα 'πρεπε να νιωθω τυψεις που καμια φορα κοροϊδευω ανθρωπους που δεν το αξιζουν (προσεχοντας ομως να μην τους κανω να νιωθουν ασχημα - πισω απο την πλατη τους δηλαδη), πραγματικα πιστευω πως δεν εγινε και τιποτα. Ο σημαντικοτερος λογος ομως δεν ειναι οτι συγκεκριμενες ομαδες ανθρωπων μου δινουν πιο ευκολα υλικο για αστεια, αν και ισχυει κι αυτο.

Αυτη η ταση να εξυμνουμε οτι μαλακια να'ναι εξηγειται πολυ πιο πειστικα αν υποθεσουμε για λιγο οτι δεν το κανουμε επειδη ειμαστε καλοι ανθρωποι αλλα επειδη ειναι ο πιο απλος μηχανισμος αμυνας εναντιον πραγματων που δε μας αφορουν και δεν θελουμε να αντιμετωπισουμε ποτε. Δεν χρησιμοποιουμε συγκεκριμενες λεξεις και δεν κοροϊδευουμε συγκεκριμενες καταστασεις και καλα επειδη ειμαστε ευαισθητοι απεναντι τους, ενω στο 80% των περιπτωσεων η ευγενεια ειναι ο πιο απλος τροπος να γυρισεις απο την αλλη χωρις να φανεις μαλακας που δεν σ'ενδιαφερει τι γινεται διπλα σου. Τα φυλετικα αστεια για παραδειγμα θεωρουνται, και οντως ειναι μερικες φορες, ρατσιστικα, ηλιθια, κακοπροαιρετα και κακογουστα, και αυτο ισχυει οταν αυτος που τα λεει τα εννοει. Για παραδειγμα αν ρωτας "ποια η διαφορα αναμεσα σε ενα μαυρο και ενα κουβα σκατα" και απαντας μονος σου "ο κουβας", και το εννοεις γιατι μεσα σου ενας ανθρωπος με πιο σκουρο δερμα ειναι κατωτερος σου, τοτε πρεπει να βρεθει γρηγορα καποιος να σου ριξει ενα χερι ξυλο, μετα αλλο ενα, μετα να σου τραβηξει τ'αυτι και μετα να σε πυροβολησει στα ποδια. Απο την αλλη, θελουμε δε θελουμε, υπαρχουν ανθρωποι με πιο σκουρο δερμα απο εμας, μερικες φορες ζουνε σε κλειστες, υποβαθμισμενες κοινωνιες και μερικες φορες (τι να κανουμε τωρα) παιζουν καλυτερο μπασκετ απο τους υπολοιπους ανθρωπους με πιο ανοιχτο δερμα. Και δε μου φαινεται ιδιαιτερα κακο να κανεις πλακα με αυτο (και αλλα) αν δεν το εννοεις και δειχνεις οτι απλα δε σου φαινεται σοβαρη υποθεση.

Δευτερο παραδειγμα:
Πριν απο μερικα χρονια βρεθηκα στο σπιτι ενος τυπου που μολις ειχα γνωρισει στην Αμερικη, ηπιαμε μερικες μπυρες και καθησαμε καμια δεκαρια ατομα να παιξουμε poker. Στο τραπεζι ηξερα μονο ενα ατομο, και οι υπολοιποι για να το πω ευγενικα ηταν multicultural (προσπαθω τοση ωρα να γραφω με politically correct ορους και σε λιγο θα εκραγει το κεφαλι μου). Κερδιζω δυο τρια χερια, ειμαι chip leader, μαζευω τις μαρκες μπροστα μου και ζηταω απο τον dealer να μου τις αλλαξει σε χοντρα, τα κατοσταρικα ηταν οι μαυρες μαρκες, και του λεω:
-Hey man, take these 500$ and give me 5 blacks.
Και μετα απο 3 δευτερολεπτα σκεψης:
-Shit, that's how it would have worked 300 years ago!
Οποτε μεσα σε απολυτη σιωπη καταλαβαινω ξαφνικα τι ειπα και πως οσο ξυλο και να φαω απο τους τρεις μελαψους τυπους στο τραπεζι κανενας δεν θα τους δωσει αδικο, και ενω σκεφτομαι οτι δεν εχει κανενα νοημα να τους εξηγησω πως απλα μου φανηκε αστειο και το ξεφουρνισα αρχιζουν να γελανε και οι τρεις ταυτοχρονα σα ν'ακουσαν το λιγοτερο προσβλητικο πραγμα στον κοσμο. Και ηταν το λιγοτερο προσβλητικο πραγμα στον κοσμο, δεν εννοουσα τιποτα, δεν ειχα τιποτα μαζι τους, το υπολοιπο βραδυ ημασταν αγκαλια σε ενα bar και κερνιομασταν μπυρες, ετυχε απλα να μην ψαχνουν να προσβληθουν και αυτο εφτανε. Αυτοι δεν ενιωσαν καταπιεσμενοι, εγω δεν ενιωσα τυψεις και περασαμε ολοι καλα κοροϊδευοντας το μορφωτικο επιπεδο των διπλανων μας hillbillies μεχρι που υποψιαστηκαμε οτι μας ακουσαν και φυγαμε (αυτοι δε νομιζω να το επαιρναν τοσο ανετα).

Ολα τα παραπανω τα εγραψα βασικα για να δικαιολογησω γιατι δεν ενιωσα ασχημα σημερα στο λεωφορειο οταν εκανα μια βλακεια που καταλαβα μονο εγω, αλλα μου φανηκε αστεια. Στο διπλανο μου καθισμα ηρθε ενας τυπος που ειχε μαλλον καποιο νευρολογικο προβλημα και εκανε ακουσιες κινησεις μπρος πισω, μπρος πισω, μπρος πισω συνεχεια. Δεν αισθανθηκα αμηχανα, δεν σκεφτηκα ουτε μια στιγμη να αλλαξω θεση, δεν τον κοιταξα περιεργα και δεν το σχολιασα με κανεναν. Αλλα εβαλα στο ipod να παιζει Eminem και καθησα και τον κοιτουσα με την ακρη του ματιου μου να κουνιεται στο ρυθμο.

Ενταξει, το παραδεχομαι, ειμαι μαλακας, σκοτωστε με.