Την παρακάτω ιστορία την είχα γράψει πριν κάνα χρόνο, πρόσφατα την τράκαρα και σας την στέλνω μήπως και πληρεί τις προϋποθέσεις σας για δημοσίευση. Ευχαριστώ για το χρόνο και την προσοχή σας, οποιαδήποτε θετική ή αρνητική απάντηση θα εκτιμηθεί δεόντως. Αλλά η αρνητική πιο λίγο.
Τη μέρα που πάρθηκε η τελική απόφαση για την διακρατική συμφωνία και την έναρξη προετοιμασίας της αποστολής, όλα τα μεγάλα κανάλια και ειδησεογραφικά πρακτορεία στον κόσμο αφηνίασαν. Η κατάσταση ήταν σοβαρή, στα πρωτοσέλιδα οι τίτλοι είχαν διπλάσιο μέγεθος γραμματοσειράς απ'ότι συνήθως, στα σοβαρά δελτία ειδήσεων καταξιωμένοι και αναγνωρισμένοι από τους εαυτούς τους επιστήμονες πολυλογούσαν ακατάσχετα για τους ορίζοντες που ανοίγονταν και τα πανάρχαια ερωτήματα που επιτέλους θα έβρισκαν απάντηση και στις λιγότερο σοβαρές εκπομπές φανατικοί θρησκόληπτοι εκστασιάζονταν μπροστά στο επικείμενο τέλος του κόσμου και επαγγελματίες ειδικοί εξέφραζαν με βαρυσήμαντο ύφος τη γνώμη τους. Δεν ήταν ειδικοί στο θέμα αλλά επαγγελματίες ειδικοί, δηλαδή τους προηγούμενους μήνες ήταν εμπειρογνώμονες όσων αφορά τις τηλεπικοινωνίες και τις υποκλοπές, πριν δυο-τρεις βδομάδες έγιναν αναλυτές μεταγγίσεων αίματος, ακόμα πιο πρόσφατα κατανόησαν σε βάθος τα αίτια των καταλήψεων και τη διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό και τώρα που η επικαιρότητα και το ενδιαφέρον του κόσμου άλλαξε πάλι αντικείμενο, όλοι αυτοί οι σιχαμένοι τύποι μετατράπηκαν σε ειδικούς στην επικοινωνία με εξωγήινους. Έτσι απλά και με συνοπτικές διαδικασίες.
Στην αρχή όλα πήγαιναν εξαιρετικά. Μετά τη λήψη του εξωγήινου σήματος και τη διαρροή του στον Τύπο η συμφωνία μεταξύ των 5 ισχυρότερων κρατών ήταν θέμα χρόνου, κάπως έπρεπε να μείνουν ήσυχοι οι πολίτες ότι η σημαντικότερη ευκαιρία στην ανθρώπινη ιστορία για διαπλανητική επικοινωνία δεν θα γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης υπογείων συμφερόντων. Φυσικά αυτό ακριβώς θα γινόταν αν δεν τύχαινε να λάβει το σήμα εκείνος ο τυχερός έφηβος που υπέκλεπτε παράνομα πληροφορίες από τα κυβερνητικά δορυφορικά πιάτα κοντά στην πόλη του για να παίζει WoW πιο γρήγορα στο Internet, σε μια κρίση ειλικρίνειας που μάλλον προήλθε από το αμφισβητούμενης προέλευσης τσιγαριλίκι του τηλεφώνησε στα κανάλια και έδωσε το θέμα στον κόσμο. Η ιστορία αργότερα έκρινε πως αν δεν υπήρχε το εν λόγω τσιγαριλίκι ο πιτσιρικάς μάλλον θα διάλεγε ασύγκριτα πιο ελεϊνούς και επικερδείς τρόπους να εκμεταλλευτεί την ανακάλυψή του, και σαν αποτέλεσμα αυτού του συμπεράσματος το όλο κατόρθωμα χρεώθηκε στο τσιγαριλίκι (που ονομάστηκε με επίσημη ληξιαρχική πράξη Γουίτνεϊ, πρώτον επειδή δεν μπορούσαν να αφιερώσουν ολόκληρες παρελάσεις σε ένα ανώνυμο κομμάτι χαρτί με μαριχουάνα και δεύτερον επειδή ο κάτοχος του υπέδειξε ευγενικά πως ένα τέτοιο όνομα μάλλον του άρεσε μεγάλε). Σύμφωνα με τις πληροφορίες του σήματος η συνάντηση θα γινόταν στο έδαφος της Σελήνης, οι αποστολείς του έκριναν πως η απόσταση ήταν σχετικά εύκολο να καλυφθεί από την, κατ'εκείνους, προτόγωνη τεχνολογία μας και απολύτως αδύνατο να σταλεί υπολογίσημη πολεμική δύναμη. Το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή οι συνομιλητές μας έδειξαν σημάδια δυσπιστίας απέναντι στο είδος μας προκάλεσε κύματα οργής από θιγμένους επικεφαλείς εθνοτήτων που χρόνια τώρα είχαν συνηθίσει να διακυρήσσουν την ανωτερότητα των υποτελών τους, σύντομα όμως όλα αυτά τα συναισθήματα αντικαταστάθηκαν από συγκρατημένο σεβασμό γιατί στο κάτω κάτω είχαν δίκιο. Αν ήταν στο χέρι μας θα τους κόβαμε φέτες και θα τις πουλούσαμε μέσω καναλιών telemarketing.
Το μήνυμα συνέχιζε και έδινε συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με τα άτομα που θα έπρεπε να απαρτίσουν την αποστολή. Συγκεκριμένα στο σημείο αυτό φάνηκε πως οι εξωγήινοι μας παρακολουθούσαν καιρό, αφού αντί για γενικές οδηγίες, που θα μπορούσαν να μεταφραστούν όπως να'ναι και να σταλούν οι σφουγγοκωλάριοι των υπευθύνων, συμπεριλαμβάνονταν τα ονόματα, τα τηλέφωνα και οι διευθύνσεις των επιλαχόντων, μαζί με μερικά τηλέφωνα ακόμα που μπορούσαν να τους βρουν σε περίπτωση που έλειπαν από το σπίτι. Οι θέσεις καλύπτονταν από άνδρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών και εθνικοτήτων, όλοι τους λαμπρά μυαλά και αναγνωρισμένα απαστράπτοντα πνεύματα της εποχής τους, ο ανθός την ανθρωπότητας. Ένας απ'αυτούς ήταν διάσημος γιατρός που παράτησε λαμπρή κλινική καριέρα για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον πόλεμο του Ιράκ, μια αθλήτρια του στίβου που φημολογούνταν πως δεν της είχαν πασάρει ποτέ αναβολικά, μία γνωστή υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ο εφευρέτης του κρασιού με ανθρακικό (ΚΑΙ αλκοόλ ΚΑΙ αναψυκτικό!). Οι ηγέτες των εμπλεκομένων χωρών όρθωσαν το ανάστημά τους και δήλωσαν ξεκάθαρα πως ως εδώ ήταν, κάπου έπρεπε να πατήσουν πόδι, δεν γινόταν η άλλη πλευρά να καθορίσει όλους τους όρους της συνάντησης και κάθε μορφή διαπραγμάτευσης όφειλε να διέπεται από συνθήκες αμοιβαίων υπαναχωρήσεων, άσε που δεν έπαιρναν το ρίσκο να στείλουν τους καλύτερους ανάμεσά μας σε μια αποστολή που θα μπορούσε να αποδειχθεί θανάσιμα επικίνδυνη, αυτό ήταν απλά βλακώδες. Έτσι έστειλαν τα ανίψια τους, ένα από τα οποία μάλιστα ήταν μανάβης αλλά είχε το πιο γερό βύσμα. Αν μη τι άλλο οι εξωγήινοι θα καταλάβαιναν πως λειτουργούν τα πράγματα εδώ πέρα.
Ο αναγνώστης του παρόντος κειμένου γνωρίζει φυσικά πώς εξελίχθηκε η υπόθεση και το γεγονός ότι οι σταλθέντες δεν είχαν καμία ευθύνη για την αποτυχία. Έχουν γραφτεί τόνοι σελίδες στις εφημερίδες, έχουν τυπωθεί αμέτρητα βιβλία που εικάζουν τί πήγε στραβά αλλά η αλήθεια είναι αρκετά απλή και γνωστή σε διάφορους κύκλους. Οι εξωγήινοι απλά δεν ήρθαν στο ραντεβού. Ή μάλλον, για να το θέσουμε καλύτερα, δεν ήταν εκεί όταν έφτασε η γήινη αποστολή. Θεωρώντας βασική τους υποχρέωση να είναι ευγενικοί με το είδος μας και αισθανόμενοι οικοδεσπότες, έφτασαν στη Σελήνη δυο μέρες πριν την προκαθορισμένη ώρα. Τα ραντάρ στη Γη τους εντόπισαν, τεράστιες μάζες αστρόπλοιων σε αυστηρούς σχηματισμούς που πλησίασαν στον δορυφόρο του πλανήτη μας και μετά από 10 λεπτά αναχώρησαν ξανά προς το άγνωστο. Οι εικασίες για το τί έγινε ήταν πραγματικά αμέτρητες. Ίσως να έφτασαν νωρίς για να πετύχουν στρατηγικό πλεονέκτημα και να αποχώρησαν όταν κατάλαβαν πως δεν γίνεται πολεμική ενέδρα στο άγονο έδαφος της Σελήνης. Ίσως από κοντά να κατάλαβαν την υπεροχή του ανθρώπινου πολιτισμού και να ενέδωσαν στο δέος που τους προκαλέσαμε. Άλλοι, περισσότερο πρακτικοί, είπαν πως ίσως να ξέχασαν κάνα μάτι ανοιχτό στην κουζίνα στο σπίτι. Δεν έγινε έτσι, όπως αποδεικνύουν οι καταγραφές από κάμερες που είχε αφήσει εκεί προηγούμενη διαστημική αποστολή και ενεργοποιήθηκαν ξανά επειγόντως απο τη NASA. Οι κάτοικοι του νεφελώματος Ρούμουλα 5 που προσεληνώθηκαν εκείνο το απόγευμα στο δορυφόρο του πλανήτη Γη βγήκαν χαρούμενοι από τα σκάφη τους κουβαλώντας τραπέζια και μεγάλους δίσκους με τοπικές νοστιμιές που ταίριαζαν ιδιαιτέρως με το κρασί με ανθρακικό, κρατούσαν γιρλάντες και σημαιούλες με πρόσχαρα συνθήματα και δώρα σε χρωματιστά κουτιά με τεράστιους φιόγκους. Στην κασέττα που ο γράφων κατάφερε να δει μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες και δολοφονικές συμπλοκές με πράκτορες που φορούσαν γκρίζα σακάκια, αφού αποτελεί κυβερνητικό μυστικό των χωρών που ενεπλάκησαν, φαίνονται τα απογοητευμένα πρόσωπα των εξωγήινων τη στιγμή που αντικρύζουν το σκουπιδαριό που είχαν αφήσει πίσω τους οι αποστολές στο φεγγάρι, άδειες μπουκάλες οξυγόνου, χαλασμένος εξοπλισμός, περιτυλίγματα από σοκολάτες, καρφωμένες σημαίες εδώ κι εκεί.
-Πάμε να φύγουμε, φαίνεται να λέει ο επικεφαλής τους, αυτοί είναι τελείως απολίτιστοι. Δεν έχουν καθαρίσει ακόμα από το προηγούμενο πάρτυ.
Και καταπτοημένος γύρισε να μπει στο σκάφος του αφού πρώτα ξεσκόνισε ένα αποτύπωμα πατούσας που του φάνηκε πως παραπήγαινε πια.
Βέβαια η γήινη αποστολή είχε ήδη ξεκινήσει και οι πολιτικοί πίσω στην πατρίδα που είχαν επενδύσει την επανεκλογή τους στο ιστορικό γεγονός δεν γινόταν να κάνουν πίσω. Έγιναν συμβούλια, συνελεύσεις, συσκέψεις και διαβουλεύσεις και το συμπέρασμα ήταν το αναμενόμενο, κάποιος έπρεπε να την πληρώσει και δεν θα ήταν αυτοί. Ο Αμερικάνος πρόεδρος πρότεινε να κατηγορήσουν τους Ρώσους. Ο Ρώσος πρόεδρος διαφώνησε και του υπενθύμισε ότι εδώ και χρόνια ήταν φίλοι και πως ακόμη, ναι, ήταν και εκείνος στη συζήτηση. Ο Αμερικάνος ζήτησε συγγνώμη. Ο Ρώσος πρότεινε να τα ρίξουν στο πλήρωμα. Ο Αμερικάνος για αρχή συμφώνησε αλλά μήπως να τα έριχναν στους Ρώσους, ήταν εύκολο θύμα και τελείως μαλάκες, δεν θα τους πίστευε κανένας. Ο Ρώσος αναστέναξε απελπισμένα και του είπε πως θα το σκεφτεί χωρίς να κάνει τον κόπο να του υπενθυμίσει τα προηγούμενα, και η απόφαση πάρθηκε να τα ρίξουν όλα στους ανύποπτους απεσταλμένους. Από δω και πέρα λογικά τα γεγονότα θα σας είναι γνωστά, μιας και καλύφθηκαν από τα ΜΜΕ όλου του κόσμου.
Το θέμα ανέλαβαν κινηματογραφικά συνεργεία και υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων που το θεώρησαν καταπληκτική ευκαιρία να σπάσουν πλάκα, άσε που έβγαλαν και έναν σκασμό λεφτά. Στόχος τους ήταν να ξεφτιλίσουν και να συκοφαντήσουν τους απεσταλμένους στη Σελήνη με κάθε δυνατό τρόπο. Την πρώτη μέρα δόθηκαν στη δημοσιότητα (ή μάλλον "διέρρευσαν") ηχητικά ντοκουμέντα με διαλόγους του τύπου
-Αρχηγέ ξέρεις τί κάνει αυτό το κουμπι;
-Πάτα το να δούμε.
-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
-Ο μανάβης ήταν αυτός που έφυγε έξω;
-Όχι, εδώ είμαι.
-Σκατά!
Μεγάλη βαρύτητα δόθηκε στον τρόπο που επιλέχθηκαν τα άτομα, μόνο που άλλαξαν τα ονόματα των θείων τους και φανερώθηκαν προτύτερα άγνωστες συγγενικές τους σχέσεις με άτομα της αντιπολίτευσης. Η Γενική Γραμματέας κόμματος της αριστεράς εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό σόου για να γιορτάσει την επανασύνδεση με τον χαμένο της ανιψιό και μόλις ανακοινώθηκαν τα ονόματα των καλεσμένων αναγκάστηκε σε επιτόπια παραίτηση αφού πρώτα δήλωσε "Μα καλά, γίνεται ρε ηλίθιοι να έχω εγώ ανιψιό Μόρτιμερ Μπλερ;", και αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα όπου κυβερνήσεις μικρότερων χωρών εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά το γεγονός για να ξεμπερδέψουν με αντιπάλους τους. Κάποια στιγμή αποκαλύφθηκε ερωτική σχέση του κυβερνήτη με την εξάτμιση, οι περιγραφές των σεξουαλικών τους συνευρέσεων ήταν λεπτομερείς και οδήγησαν σε μια κινηματογραφική μεταφορά και 4 sequels. Νόθα παιδιά των μελών του πληρώματος ξεπηδούσαν σε ολόκληρη την υφήλιο. Και οι συντελεστές της παράστασης περήφανοι για το δημιούργημά τους ετοιμάζονταν για την τελική ατραξιόν που θα δινόταν τη στιγμή της δήθεν συνάντησης με τους εξωγήινους.
Δύο μέρες μετά, και ενώ τόνοι λάσπης είχαν αμαυρώσει το όνομα των πρότερων ηρώων με κάθε δυνατό τρόπο, άρχισαν να έρχονται τα πρώτα μηνύματα. Ολόκληρες μονάδες ειδικών στο μοντάζ ανέλαβαν να φτιάξουν κινηματογραφημένες σκηνές που θα ολοκλήρωναν την εικόνα της αποτυχίας συρράφοντας καρέ από συνεντεύξεις των κατηγορουμένων, τμήματα από παλιές ταινίες επιστημονικής φαντασίας και καινούριες σκηνές με ηθοποιούς που προσλήφθηκαν γι'αυτό το λόγο. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, οι αρειανοί από το Mars Attacks με τις γυάλες στα κεφάλια να τρέχουν πανικόβλητοι ενώ ο μανάβης, που όπως αποδείχθηκε ήταν εγγονός του Κάστρο, φώναζε "Καμ, αι'λ΄σοου γιου γκρικ λαβερ", η ανθυποπλοιαρχος περιεγραφε στο καλαμαροπραγμα απο το Independence Day τί ήθελε να της κάνει με τα πλοκάμια του και ο υπεύθυνος συντήρησης κοπανούσε μανιωδώς στο κεφάλι τον ET μέχρι που τα μυαλά του έγιναν κιμάς. Την ίδια ώρα που η κοινή γνώμη παρακολουθούσε με αποτροπιασμό τον καταποντισμό όλων των ελπίδων της για διαγαλαξιακή ειρήνη και έναν κόσμο όπως τον φαντάστηκε ο Douglas Adams, στην επιφάνεια της Σελήνης 14 απορημένοι ερασιτέχνες αστροναύτες έψαχναν το αποτύπωμα του Armstrong και ένας απελπισμένος μανάβης βλαστημούσε την ώρα που άφηνε τον κήπο του για αυτή την ξεραΐλα που του αρνιόνταν το μοναδικό της αξιοθέατο. Η κρυφή επιστροφή, η απομόνωση και η με συνοπτικές διαδικασίες δίκη των εμπλεκομένων ακολούθησαν τις επόμενες μέρες. Όλοι γνωρίζουμε πώς δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο για έσχατη προδοσία και δολοφονία του ΕΤ, πώς εκτελέστηκαν και κόπηκαν σε κομμάτια που πωλήθηκαν αργότερα σε κανάλια telemarketing. Έμελλε να ακολουθήσουν πολλές αμφισβητήσεις και συζητήσεις για το πώς είναι δυνατόν όταν συγκεντρωθούν τα τμήματα των αστροναυτών που πωλήθηκαν σαν φυλαχτά, δώρα για φίλους ή αναμνηστικά σε να σχηματίζεται μια μάζα βάρους 140 τόνων περίπου.
Και αυτή αγαπητοί αναγνώστες είναι η απάντηση του ερωτήματος του βιβλίου μου, τί κοινό έχουνε ένας αστροναύτης και ο Τίμιος Σταυρός.
Πιο περιεργο απ'ολα μου φαινεται οτι τοτε εβαζα τονους.
No comments:
Post a Comment