Ψαχνωντας τις καινουριες κυκλοφοριες στο imdb παρατηρησα οτι την επομενη βδομαδα βγαινει στην Αμερικη το I Love You Phillip Morris, η τελευταια ταινια του Jim Carrey και του Ewan McGregor. Η υποθεση δεν πολυκαταλαβα τι αφορα, νομιζω ο Carrey ειναι συντηρητικος μπατσος μεχρι που μετα απο ενα τροχαιο αλλαζει ο τροπος που αντιλαμβανεται την πραγματικοτητα και γινεται πιο ριψοκινδυνος, καποια στιγμη καταληγει στη φυλακη οπου γνωριζει και ερωτευεται τον McGregor και απο κει και περα εκτυλισσεται το love story τους μεσα σε κομπινες και κυνηγητα με την αστυνομια, κατι τετοιο. Ο λογος που αναφερω την ταινια δεν ειναι τοσο η ιδια οσο το ποσο παραξενα με εκανε να νιωσω (και δεν εννοω οτι ξανασκεφτηκα τον σεξουαλικο μου προσανατολισμο, δε μ'αρεσουν οι τριχες στο αντρικο σωμα, φχαριστω).
Πρωτα απ'ολα στην Ελλαδα προβληθηκε αρχες καλοκαιριου και τους επομενους μηνες που ημουν στην Αμερικη ουτε ακουσα να αναφερεται απο κανεναν, που απο μονο του ειναι παραξενο αφου συνηθως ταινιες με τετοιο casting ειτε κανουν μεγαλο ντορο, ειτε (αν υποψιαστει εστω καποιος απο τους υπευθυνους εδω οτι αξιζει σαν κινηματογραφικη δημιουργια) ερχονται εναμιση αιωνα μετα, και ενιοτε μονο σε dvd. Αυτο σχεδον παντα σημαινει οτι θιγονται τα μεγαλα ταμπου των αμερικανων, η θρησκεια, η σεξουαλικοτητα η οι τηγανιτες πατατες τους, και η ταινια ειναι καταδικασμενη να παρει διανομη οσο αργοτερα και σε οσο λιγοτερες αιθουσες γινεται. Ειδικα το τελευταιο ειναι εντυπωσιακο, εζησα 18 χρονια σε νησι του Αιγαιου χωρις τακτικη συγκοινωνια με την ηπειρωτικη χωρα και παλι οταν ειδα πως ασκειται το πολιτισμικο εμπαργκο στην Αμερικη καταλαβα τι πραγματικα σημαινει απομονωση (εχω οδηγησει 2μιση ωρες για να βρω πολη με σινεμα που εδειχνε το Wrestler του Aronofsky αν και επαιζε ο Rourke και μου εχουν εξηγησει με λεπτομερειες υπαλληλοι στα Blockbusters γιατι δεν ειχαν το Rocky Horror Picture Show και ο μονος τροπος να το δω ηταν να το παραγγειλω απο το internet), με τα βιβλια που το 'χω περισσοτερο ειχα βρει μαγαζια με οτι ηθελα στις περισσοτερες πολεις αλλα οι κινηματογραφοι με απελπιζαν καθε φορα που εβγαινε ωραια ταινια και εδειχναν μονο την καινουρια ηλιθιοτητα του Matthew McConaughey. Τον οποιο και μισω.
Και παρακολουθωντας το I Love You Phillip Morris, χωρις να το περιμενω, καταλαβα γιατι τοσοι ανθρωποι προσπαθουν να το θαψουν και να κανουν πως δε γυριστηκε ποτε. Δε λεω πως το εγκρινω αλλα το καταλαβαινω απολυτως, με ενοχλησε πολυ να βλεπω δυο αντρες να φιλιουνται και να κανουν σεξ στην οθονη. Και ρε γαμω το αυτο με παραξενευει και με ενοχλει απιστευτα, δεν εχω κανενα προβλημα με την ομοφυλοφιλια, οτι κανει ο καθενας στο κρεβατι του ειναι δικο του θεμα, ισα ισα που μου φαινεται απο τα ελαχιστα ρομαντικα πραγματα που εχουν απομεινει να κανει καποιος αυτο που γουσταρει ενω ολη η κοινωνια του φωναζει οτι ειναι ανωμαλος και πρεπει να πεθανει. Αλλα και παλι μου ειναι τοσο ξενο και αποκοσμο να σκεφτομαι δυο ερωτευμενους μεταξυ τους αντρες, που στις περισσοτερες σκηνες αναγκαζομουν να κοιταζω απ'την αλλη και να θαυμαζω την αποτελεσματικοτητα της κοινωνιας που σου επιβαλλει στα πουστικα μια οπτικη που δε σεβεσαι και δεν πιστευεις.
Απο την αλλη βεβαια η γυναικεια ομοφυλοφιλια ειναι τελειως διαφορετικο θεμα. Λεμε στους εαυτους μας οτι δεν ειναι τιποτα ιδιαιτερο, μαθηματικα ειναι, 2 βυζια καλα, 4 βυζια καλυτερα, ενα πουλι αηδια, δυο πουλια μπλιαχ, κτλ κτλ. Οπως και να χει το ποσο αισθητικα καλυτερη φαινεται η αποκατω φωτογραφια απο την αποπανω ειναι εντυπωσιακο.
Ωραια, ξεχασα τι ελεγα παλι
3 comments:
αυτο: που θεωρείτε οι περισσότεροι το πουλί αηδία και το μαμήσι απειλή (θα σε μαμήσω!) πρέπει να το κοιτάξετε! Έκατσες και είδες την σαρανταποδαρούσα, και αηδίασες με τη γκευ σκηνή! Ανωμαλάρα!
to kserw, afto lew ki egw
Α μην ανησυχείς, είναι φυσιολογικό το να μην μπορείς να δεις τέτοιες εικόνες επειδή δεν είσαι φούστης διότι λειτουργεί το φυσικό ένστικτο του "νιώθω άβολα να βλέπω αυτό που δεν θα ήθελα να μου κάνουν". Έτσι νιώθεις και τις πρώτες φορές που βλέπεις να σφιαγιάζουν τον άλλο στην οθόνη - μετά την 10η το συνηθίζεις, και έτσι νιώθουν και οι στρέιτ γυναίκες να βλέπουν λεσβίες, αλλά μιας και είναι οι άνδρες από πάνω στην κοινωνία που ζούμε μας έχουν επιβάλλει τα γούστα τους.
Λοιπόν την ταινία την είδα εγώ πριν έρθω στο ΓιουΚέι και ένιωσα κάπως αλλά όχι τίποτα ιδιαίτερο. Πιο πολύ το νιωσα το σοκ με αυτά που δείχνουν εδωπέρα που πίστεψέ με δεν έχουν ΚΑΘΟΛΟΥ ενδιασμούς και δεν λέω μόνο για την μακρόχρονη παράδοση του TORCHWOOD που μετακόμισε προς τα κει τώρα, αλλά τα τελευταία καμόματα του Matt Smith(βλέπε Christopher and His Kind, αλλά κράτα το ff έτοιμο γιατί θα το χρειαστείς).
Post a Comment