Μπαλετο

Για πολλα χρονια αναρωτιομουν τι βρισκει ο κοσμος στο ποδοσφαιρο, 11 ιδρωμενοι αγοραροι με ενα στρογγυλο σακι απο ψοφιο γουρουνι τρεχοβολανε πανω κατω κανοντας πραγματα, απο τα οποια το μονο που κατανοουσα ηταν το offside (μονο και μονο επειδη ειχα ενημερωθει οτι αυτη η αρχεγονη γνωση ειναι που διαχωριζει αντρες και γυναικες πιο κατηγορηματικα και απο το τσουτσουνι). Προσφατα (τα τελευταια 2 χρονια) ξεκινησα να βλεπω μπαλα και να πηγαινω γηπεδο και ακομα πιο προσφατα (κανα εξαμηνο τωρα) δουλευω σε γηπεδα 5Χ5, και ενω κατεληξα να μ'αρεσει ολο και περισσοτερο δε μπορουσα να βρω τι αλλαξε και αρχισα να επεκτεινω τις γνωσεις μου μακρυτερα απο το offside. Και τελικα κατεληξα οτι αυτο που κανει το ποδοσφαιρο την πιο γοητευτικη δευτερευουσα ενασχοληση ειναι οτι ολοι ειναι ειδικοι, ολοι εχουν γνωμη και ολες οι γνωμες ειναι σωστες. Για να καταλαβεις τα βασικα και να μπορεις να συμμετασχεις σε ποδοσφαιρικη συζητηση (νταξ, οχι και να στησεις ομαδα) δε χρειαζεται τιποτα ιδιαιτερο, ελαχιστες βασικες γνωσεις που μπορει να μαθει και ο πιο εντυπωσιακα ηλιθιος και κυριως το καταλληλο λεξιλογιο αμεσως εξασφαλιζουν οτι δεν θα νιωσεις ποτε ξανα μονος. Εισαι σε μια αγνωστη παρεα, δεν σου μιλαει κανενας και αρχιζεις να νιωθεις αμηχανα; Ξεκινα να μιλας για το συστημα της Barcelona, για τους αυτοματισμους που χρειαζονται γαματο προπονητη και απειρη εξασκηση και κατεληξε οτι στην Ελλαδα δεν θα τα δουμε ποτε αυτα και τσουπ, εγινες τσελεμπριτι. Αμα μαθεις και 4-5 σεντερ μπακ απο τις δημοφιλεστερες ελληνικες ομαδες που να στα λεω, παιζει να γαμησεις κιολας. Το πιο εντυπωσιακο ομως που ειδα στη δουλεια ειναι ποσο σοβαρη υποθεση ειναι το ποδοσφαιρο για μερικους, ωρες ωρες νιωθω σαν απεσταλμενος του National Geographic που καθεται μεσα στα θαμνα και παρατηρει περιεργα ζωα να τρωνε και να γαμιονται. Αν ειχα καμερα θα πετουσα απο πανω και εναν σχολιασμο και θα το εστελνα στον ΣΚΑΙ να το πουλαει μαζι με εφημεριδες.

Τις καθημερινες στο γηπεδο παιζουν ενηλικες και τα πρωινα των Σαββατοκυριακων εχουμε παιδικα πρωταθληματα, απο 4 μεχρι 15 χρονων περιπου, και εκει ειναι που ξεφευγει τελειως η κατασταση. 150 παιδακια παιζουν, φωναζουν και χτυπανε και γυρω στους 600 γονεις και γιαγιαδες μαλακιζονται ασυστολα. Στο μικρο γηπεδο ενας βαρβατος θεσσαλονικαρας (με την κακη εννοια της λεξης, γιατι υπαρχει και αυτη δυστυχως) ουρλιαζει στο 5χρονο αγορακι του οτι δεν ανοιγει τη μπαλα στο κεντρο, δεν πιεζει, δε βαζει το σωμα στο πλαγιο, δεν φωναζει στο δεξι μπακ να τον βοηθησει και αλλα τετοια που το παιδακι ειμαι σιγουρος οτι μεταφραζει στο μυαλο του σαν "Μπαλα, μπαλα, κατι κανω λαθος, μπαλα, γου χουυυυ, μπαλα!". Απο πισω μου παιζουν τα 10χρονα και οι γονεις τους τα συγκρινουν με παιχτες, ο πιο μετριοπαθης παραπονιεται οτι αμα βλεπεις τον Παπαζογλου καθε μερα πως να μαθεις να σουταρεις και ο πλεον φιλοδοξος γουσταρει που ο γιοκας του εβαλε τα γυαλια στον Μεσσι. Στο εξω γηπεδο εχουμε επισημο ματς του προπαιδικου με διαιτητη και τα παντα ολα και οι γονεις εχουν οργανωθει κανονικα, βριζουν τον πουτανας γιο, τον καριολη που σφυριζει offside γιατι γουσταρει τον ηχο της σφυριχτρας, και μηπως τελικα η αλλη ομαδα του υποσχεθηκε αλλα 5 ευρω αν δωσει το παιχνιδι; Γυρναω ξανα στα μεσα γηπεδα και το σουρεαλιστικο τοπιο συνεχιζεται, μια 50αρα μαμα με ασπρη μποτα με γουνα, φουσκωτο ασπρο, γυαλιστερο μπουφαν και γυαλι-βιτρινα του Fena Fresh στριγγλιζει στο παιδι της να σηκωθει αμεσως και να παιξει, που τα μαθε αυτα τα Καραγκουνικα γαμω τα υπουργεια του, ο διπλανος σχολιαζει πως ακουσε οτι στο γαμο του Καραγκουνη οταν τον πατησε η νυφη αυτος επεσε και ζητησε απο τον παπα πεναλντι, κατι 6χρονα παιζουν μπαλα επιπεδου (ενα τσουρμο τρεχουν ολα μαζι και οσα σκουντουφλανε μενουν πισω) και η ομαδα που εχει ενα που εμαθε να σουταρει νικαει 27-1. Εξω ενας απο τους γονεις αποκαλει τα παιδια της αντιπαλης ομαδας "σκατα που κατεβηκαν απο το χωριο και νομιζουν οτι θα κανουν οτι θελουν" με αποτελεσμα τα επομενα 15 λεπτα να πλακωνονται οι μαλακαροι στο ξυλο ενω τα παιδια που ηρθαν να παιξουν παρακολουθουν με ενδιαφερον τους γονεις τους να ξεφτιλιζονται, ενα πιτσιρικι κλαιγοντας ενημερωνει τον προπονητη του οτι "κοουτς, κοουτς, ο σεντερ μπακ μου ειπε να παω να γαμηθωωωωω", ο μπαμπας του 5χρονου του φωναζει οτι αφου στην προπονηση καθεται και μαλακιζεται πως να βαλει γκολ τωρα και ενας παλαιμαχος του ΠΑΟΚ που ξερω απο τα απογευματινα παιχνιδια μου εξηγει με παραιτημενο υφος οτι θα τα παιδια οσων ειχαν καποτε απωθημενο να βαλουν γκολ στο Μπερναμπεου θα επρεπε να μην γραφονται ποτε σε ομαδα, για το καλο το δικο τους κυριως και μετα το δικο μας. Εξω το παιχνιδι διακοπτεται μεχρι να σταματησουν τα επεισοδια, ο κλαμμενος πιτσιρικας επιστρεφει αναγγελοντας οτι "δεν ηταν ο σεντερ μπακ, ο σεντερ φορ ηταααααααν", μεσα ενας μπαμπας με φουσκωτο, γυαλιστερο, μαυρο αυτη τη φορα μπουφαν, και παλι γυαλια βιτρινα φωναζει ξανα και ξανα στο γιο του οτι ειναι "τσιρκο μεντρανο" (το λεει μαλιστα τοσες φορες ωστε να γινει ξεκαθαρο ποσο περηφανος νιωθει για το αστειο του, τυφλα να χει ο Σεφερλης) και η 50αρα πατσοχα παραπονιεται οτι ο καπουτσινο της ειναι χαλια και δεν ξαναπινει καφε στο γηπεδο, ενας τυπος εξηγει οτι ο δικος του ειναι αμπαλος αλλα δεν πειραζει, να μαθει να λειτουργει σε ομαδα τουλαχιστον, ενας αλλος λεει στο γιο του να φορεσει μπυφαν γιατι θα ψοφησει και επαιξε και μπαλαρα σημερα, παιδακια κλαινε γιατι εχασαν, αλλα κανουν ζντο, (ζντο, ΖΝΤΟ!), και πραγματικα δεν θα μπορουσα να ειμαι πιο ευτυχισμενος και να αγαπαω περισσοτερο το ποδοσφαιρο απο κατι τετοιες στιγμες που φαινεται το ιδιο παραπληγικο με την υπολοιπη κοινωνια.

Κορυφαια στιγμη οταν ο μικρος Κωνσταντινος καρφωσε μια απιστευτη γκολαρα στο αντιπαλο τερμα (απιστευτη οταν λεμε, η μπαλα σηκωθηκε στον αερα, και ηταν μεγαλυτερη απο τον Κωνσταντινο) και ο προπονητης αναφωνησε "ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΜΟΥ, ΕΛΑ ΕΔΩ ΠΑΙΧΤΑΡΑ ΜΟΥ!". Το 5χρονο τρεχει πανευτυχες στον κοουτς που τον περιμενει με σηκωμενη την παλαμη του για το χαι φαιβ, τον κοιταει χαμογελαστος και σηκωνει τα χερια του για αγκαλιτσα, και ο προπονητης θυμαται οτι δεν παιζει για το Champion's League και αγκαλιαζει το μπομπιρα για 4 ολοκληρα δευτερολεπτα.

Α ναι, και ΠΑΟΚ ρε μουνια.

I Love You Phillip Morris

Ψαχνωντας τις καινουριες κυκλοφοριες στο imdb παρατηρησα οτι την επομενη βδομαδα βγαινει στην Αμερικη το I Love You Phillip Morris, η τελευταια ταινια του Jim Carrey και του Ewan McGregor. Η υποθεση δεν πολυκαταλαβα τι αφορα, νομιζω ο Carrey ειναι συντηρητικος μπατσος μεχρι που μετα απο ενα τροχαιο αλλαζει ο τροπος που αντιλαμβανεται την πραγματικοτητα και γινεται πιο ριψοκινδυνος, καποια στιγμη καταληγει στη φυλακη οπου γνωριζει και ερωτευεται τον McGregor και απο κει και περα εκτυλισσεται το love story τους μεσα σε κομπινες και κυνηγητα με την αστυνομια, κατι τετοιο. Ο λογος που αναφερω την ταινια δεν ειναι τοσο η ιδια οσο το ποσο παραξενα με εκανε να νιωσω (και δεν εννοω οτι ξανασκεφτηκα τον σεξουαλικο μου προσανατολισμο, δε μ'αρεσουν οι τριχες στο αντρικο σωμα, φχαριστω).

Πρωτα απ'ολα στην Ελλαδα προβληθηκε αρχες καλοκαιριου και τους επομενους μηνες που ημουν στην Αμερικη ουτε ακουσα να αναφερεται απο κανεναν, που απο μονο του ειναι παραξενο αφου συνηθως ταινιες με τετοιο casting ειτε κανουν μεγαλο ντορο, ειτε (αν υποψιαστει εστω καποιος απο τους υπευθυνους εδω οτι αξιζει σαν κινηματογραφικη δημιουργια) ερχονται εναμιση αιωνα μετα, και ενιοτε μονο σε dvd. Αυτο σχεδον παντα σημαινει οτι θιγονται τα μεγαλα ταμπου των αμερικανων, η θρησκεια, η σεξουαλικοτητα η οι τηγανιτες πατατες τους, και η ταινια ειναι καταδικασμενη να παρει διανομη οσο αργοτερα και σε οσο λιγοτερες αιθουσες γινεται. Ειδικα το τελευταιο ειναι εντυπωσιακο, εζησα 18 χρονια σε νησι του Αιγαιου χωρις τακτικη συγκοινωνια με την ηπειρωτικη χωρα και παλι οταν ειδα πως ασκειται το πολιτισμικο εμπαργκο στην Αμερικη καταλαβα τι πραγματικα σημαινει απομονωση (εχω οδηγησει 2μιση ωρες για να βρω πολη με σινεμα που εδειχνε το Wrestler του Aronofsky αν και επαιζε ο Rourke και μου εχουν εξηγησει με λεπτομερειες υπαλληλοι στα Blockbusters γιατι δεν ειχαν το Rocky Horror Picture Show και ο μονος τροπος να το δω ηταν να το παραγγειλω απο το internet), με τα βιβλια που το 'χω περισσοτερο ειχα βρει μαγαζια με οτι ηθελα στις περισσοτερες πολεις αλλα οι κινηματογραφοι με απελπιζαν καθε φορα που εβγαινε ωραια ταινια και εδειχναν μονο την καινουρια ηλιθιοτητα του Matthew McConaughey. Τον οποιο και μισω.

Και παρακολουθωντας το I Love You Phillip Morris, χωρις να το περιμενω, καταλαβα γιατι τοσοι ανθρωποι προσπαθουν να το θαψουν και να κανουν πως δε γυριστηκε ποτε. Δε λεω πως το εγκρινω αλλα το καταλαβαινω απολυτως, με ενοχλησε πολυ να βλεπω δυο αντρες να φιλιουνται και να κανουν σεξ στην οθονη. Και ρε γαμω το αυτο με παραξενευει και με ενοχλει απιστευτα, δεν εχω κανενα προβλημα με την ομοφυλοφιλια, οτι κανει ο καθενας στο κρεβατι του ειναι δικο του θεμα, ισα ισα που μου φαινεται απο τα ελαχιστα ρομαντικα πραγματα που εχουν απομεινει να κανει καποιος αυτο που γουσταρει ενω ολη η κοινωνια του φωναζει οτι ειναι ανωμαλος και πρεπει να πεθανει. Αλλα και παλι μου ειναι τοσο ξενο και αποκοσμο να σκεφτομαι δυο ερωτευμενους μεταξυ τους αντρες, που στις περισσοτερες σκηνες αναγκαζομουν να κοιταζω απ'την αλλη και να θαυμαζω την αποτελεσματικοτητα της κοινωνιας που σου επιβαλλει στα πουστικα μια οπτικη που δε σεβεσαι και δεν πιστευεις.

Απο την αλλη βεβαια η γυναικεια ομοφυλοφιλια ειναι τελειως διαφορετικο θεμα. Λεμε στους εαυτους μας οτι δεν ειναι τιποτα ιδιαιτερο, μαθηματικα ειναι, 2 βυζια καλα, 4 βυζια καλυτερα, ενα πουλι αηδια, δυο πουλια μπλιαχ, κτλ κτλ. Οπως και να χει το ποσο αισθητικα καλυτερη φαινεται η αποκατω φωτογραφια απο την αποπανω ειναι εντυπωσιακο.
Ωραια, ξεχασα τι ελεγα παλι

Γουατ γουι'β γκατ χιαρ ιζ φεεειλιουρ του κομιουνικειτ

Σαν ειδος τα γουεστερν (ξερω, θα το γραφα στα αγγλικα αλλα εχει γαμηθει το πισι και οτι γραφω σε αλλη γλωσσα εκτος των ελληνικων μου το κανει αμεσως ινδικο. τωρα τελευταια αρχισε να μου πειραζει και τα σημεια στιξης, πουστη χακερ Αδωνη Γεωργιαδη παντου χωμενος εισαι) μ'αρεσουν υπερβολικα πολυ, ειδικα λαμβανοντας υπ'οψην οτι ειναι απο τις πλεον ηλιθιες κατηγοριες ταινιων, η ιδεα παντως ενος αξυριστου γελαδαρη που καβαλαει το αλογο του και γυρναει τις ερημιες με ενα οπλο, που κατα τα φαινομενα γεμιζει μονο του σφαιρες, μου φαινεται γοητευτικη με εναν τελειως παιδικο τροπο. Παρακατω παραθετω λινκς για δυο απο τις ταινιες που περιμενω με αγωνια την επομενη χρονια, για διαφορετικους λογους. Η πρωτη φαινεται αριστουργημα, ειναι Κοεν, εχει γαματο καστ, τελειο σαουνττρακ (γαμω, θελω πισω τα αγγλικα μου) και το τρειλερ μου προκαλεσε ανατριχιλες:



Η δευτερη ειναι πρωτοφανες παραδειγμα καθυστερημενου τιτλου και σεναριου, με ανεξηγητα καλο καστ αλλα υπαρχουν σοβαρες πιθανοτητες να εχει πλακα, ασε που συνδυασμος Φολαουτ και Τζειμς Μποντ δεν ξαναγινε.



Ωραια, χωρις αγγλικη γραμματοσειρα το Φολαουτ φαινεται σαν τροπος να ξεφορτωθεις το σκυλι του γειτονα και το τρειλερ σαν αυτο που τραβας με τον κοτσαδορο πισω απο τ'αμαξι για να πεταξεις τα μπαζα.

Σατανιστικα

Πριν απο λιγο καιρο, συζητωντας για συμπληρωματα διατροφης, ποσο χρησιμα ειναι, τι κακο μπορει να σου κανουν, αν η βιταμινη Β12 που εχει και γραμμα και αριθμο ειναι πιο κουλ και ολραιτ κτλ, φτασαμε να μου εξυμνειται η σπιρουλινα, που σαν λεξη μου εφερνε περισσοτερο σε ονομα ζωντοχηρας θειας στο χωριο. Αυτη λοιπον η σπιρουλινα ειναι μια αηδια απο φυκια που βρωμαει δεκα γειτονιες σαν καμμενο playmobil και απ’οτι φαινεται “εχει βιταμινες, ιχνοστοιχεια, οοοτι αλλο χρειαζεσαι, ισορροπει τα νευρα σου, σταματαει την τριχοπτωση, βοηθαει να χασεις βαρος και σου δινει +12% πιθανοτητες να κερδισεις το Τζοκερ”. Απο τοτε παιρνω καθημερινα 3 μικρα πρασινα χαπακια που, επαναλαμβανω, μυριζουν σαν ασπιρινες που πεθαναν πριν απο καιρο, και φανταζομαι οτι ο δημιουργος αυτου του τερατουργηματος μια μερα θα πατησει ενα κουμπι και απο μεσα μου θα βγει ουρλιαζοντας το Alien του Ridley Scott. Παρακατω αναφερω επιγραμματικα τις 7 κατηγοριες εναλλακτικης ιατρικης που μου εξιταρουν περισσοτερο τη φαντασια, χωρις να το εννοω αυτο κολακευτικα. Πριν συνεχισω να αναφερω απλα οτι δεν θελω να προσβαλλω κανεναν, καταλαβαινω οτι πολλοι τα παιρνουν στα σοβαρα, οτι βοηθανε, αλλα να, οι σπουδες και μια προδιαθεση στην ειρωνια με κανουν κυνικο, δεν τα εννοω ολα αυτα. Μονο που τα εννοω. Και βασικα χεστηκα αν προσβληθει κανενας.

1.Βελονισμος
Αυτο πρεπει να ομολογησω οτι εχει κατι γοητευτικο, αλλα νομιζω οτι με τραβαει κυριως επειδη μ’αρεσει το κινεζικο φαγητο. Σοβαρα παντως, η μονη θεραπευτικη προσεγγιση που διακρινω σε εναν κοντο που θελει να καρφωσει καπου τις βελονες του ειναι να σκοτωσει μ’αυτες αγελαδες και να μου φτιαξει burgers. Και επειδη ειμαι ανοιχτομυαλος νομιζω οτι βοηθαει ακομα και αν εισαι χορτοφαγος, ο κοντος αντι για κρεατικο μπορει να καρφωσει στην καρδια καμια αγκιναρα.

2.Αρωματοθεραπεια
Εδω παιρνουν αιθερια ελαια και τα χρησιμοποιουν για χαλαρωση και ψυχικη γαληνη, ενταξει, ως εδω το καταλαβαινω, σα μαλακα ναρκωτικα ακουγεται. Συνεχιζοντας να το ψαχνω ομως ειδα οτι ο ευκαλυπτος βοηθαει στην επουλωση πληγων, ο κεδρος ενσταλλαζει την εμπιστοσυνη (;), το λεμονι καλει προστατευτικα πνευματα (;;), το περγαμοντο βοηθαει στο προεμμηνορροικο συνδρομο και το λιβανι απελευθερωνει απο εμμονες. Οποτε συμπεραινω οτι οποιος τραβαει τζουρες λιβανι συντομα σταματαει να πιστευει στην αρωματοθεραπεια, και λογικα ειναι το λιγοτερο συνταγογραφουμενο αιθεριο ελαιο.

3.Βοτανα και Ματζουνια
Αυτο ωραιο ειναι σαν ιδεα, λαικη σοφια και παραδοση και αλλα τετοια φουξ, μεχρι να φανταστεις αυτο που βραζεις για να το πιεις μετα η να το κανεις εμπλαστρο να το κατουραει η κατσικουλα στο χωραφι και να το παταει ο Ρουντι, το σκυλακι του γειτονα.

4.Μαγνητικο Βραχιολι
Δεν εχω την παραμικρη ιδεα τι κανει αυτο αλλα η μονη λειτουργια που μπορω να φανταστω ειναι να κερδιζει σε διαλογους του παρακατω τυπου:
-Χρυση μου νομιζω οτι εχω την πιο σικ θεραπεια, παιρνω Lassix και γουσταρω!
-Μμμ, Lassix, τρε μπαναλ, εγω το γυρισα στο Aldactone, ποοοσο πιο ρουστικ ακουγεται.
-Τα λυσακα σας να φατε μπουρουχες, εγω εχω μαγνητικο βραχιολι!
-Instant Win-

5.Αγιουρβεδα
Απο τις πιο εξυπνες απατ..., σορρυ, τεχνικες εναλλακτικης ιατρικης, η Αγιουρβεδα πονταρει στο οτι κανενας δεν ξερει τι αφορα. Στοχευει λεει στην αντιμετωπιση των προβληματων του οργανισμου μεσω της εσωτερικης γαληνης και ισορροπιας του ατομου. Αν ηταν λιγο πιο γενικολογο και αοριστο θα ηταν προπτυχιακο μαθημα της Γεωλογιας.

6.Ρεικι
Τα σπαει αυτο. Ειναι “μια φυσικη ενεργειακη τεχνικη που χρησιμοποιει το αγγιγμα των χεριων για να μεταβιβασει τη συμπαντικη ενεργεια”. Το ιδιο κανει και το σεξ και ειναι τσαμπα συνηθως, σε πιασανε κοτσο αδερφε.

7.Εξορκισμος
Στο imdb εχει 8.1, καλο φαινεται, να το δουμε!

Cash

Αρρωστος στο σπιτι και ψαχνοντας για καινουριες μουσικες κατεληξα να ακουω πραγματα που ειχα ξεχασει οτι ειχα στον σκληρο, και θυμηθηκα κατι που ειχα διαβασει πριν 2-3 χρονια:

"Here is the easiest way to explain the genius of Johnny Cash: Singing from the perspective of a convicted muderer in the song "Folsom Prison Blues, Cash is struck by pangs of regret when he sits in his cell and hears a distant train whistle. This is because people on that train are "probably drinkin' coffee." And this is also why Cash seems completely credible as a felon: He doesn't want freedom or friendship or Jesus or a new lawyer. He wants coffee. Within the mind of a killer, complex feeling are eerily simple. This is why killers can shoot men in Reno just to watch them die, and the rest of us usually can't."
— Chuck Klosterman (Sex, Drugs, and Cocoa Puffs: A Low Culture Manifesto)

Rare Exports

Ψαχνοντας τα featured trailers του imdb επεσα πανω σε ενα (θριλερ; κωμωδια;) που βγηκε στη Φινλανδια και βγαινει νομιζω και εδω προς γιορτες, το Rare Exports, ειναι και καλα η αληθινη ιστορια πισω απο τον Αγιο Βασιλη και πως αυτος ειναι ενα αιμοδιψες τερας θαμμενο κατω απο τους παγους.



Ψαχνοντας λιγο ακομα βρηκα οτι η ταινια εμπνευστηκε και γυριστηκε απο τα ιδια ατομα που εφτιαξαν τις παρακατω δυο ταινιες μικρου μηκους:





Ειδικα το δευτερο μου φανηκε υπερβολικα γαματο, εχει κατι ψυχακικο (θα ελεγα goth αλλα τη λεξη την εχουν καταστρεψει τα παιδακια με τη μασκαρα και το μολυβι για τα ματια).

Ho ho ho.

8

Εχω νιωσει πολλες φορες οτι το stumbleupon ειναι η πιο γαματη ιδεα στο internet μετα τις τσοντες και επιβεβαιωνομαι ξανα. Μετα απο 100 φορες που μου εβγαλε playlists του 8tracks τελικα εκανα τον κοπο να το ψαξω λιγο και κολλησα.
Το 8tracks.com ειναι ενα μινιμαλιστικο, λιτο, απεριτο και απεριτιφ site που πατας ειδη μουσικης σε οτι συνδυασμους θες και σου βγαζει playlists γυρω στα 10 τραγουδια απο χρηστες, και τις ακους σε πολυ καλη ποιοτητα αλλα μπορεις να μην ακουσεις το τραγουδι μονο μεχρι 3 φορες νομιζω. Για αμουσους βλακες σαν εμενα που βαριομαστε στα πρωτα 23 δευτερολεπτα και αλλαζουμε τραγουδι αυτο μπορει να φαινεται αβολο, αλλα ειναι ο μονος τροπος να ακουσεις και να εκτιμησεις καινουριες μουσικες. Και μου φαινεται ωραιο το concept με τα λιγα τραγουδια, ειναι σα να φτιαχνεις mixtape η μουσικη για τ'αμαξι.
Τωρα ακουω αυτο http://8tracks.com/sirsmoke/upbeat-acoustic, μετα θα ψαξω κατι σε speed-war-death metal και οταν σταματησω να γελαω θα αρχισω παλι να ακουω μουσικη.