Dr Doom

Το πιστευω ακραδαντα πως ο τυπος που σχεδιασε το facebook δεν ειναι ανθρωπος αλλα χαρακτηρας απο comic. Ειλικρινα. Δεν ειναι ο αναμενομενος γυαλακιας μουροχαυλος που ειχε μια πολυ καλη ιδεα μια μερα στο δωματιο του, εφτιαξε ενα πρωτοτυπο site απο το τιποτα και εβγαλε κατι δις ντολαρς, αυτη ειναι η εικονα που πλασαρει στο κοινο για να μην προδωσει τη μυστικη του ταυτοτητα. Στην πραγματικοτητα ο δημιουργος του facebook ειναι μια σατανικη ιδιοφυια που παντα προσπαθουσε να καταστρεψει τον κοσμο σχεδιαζοντας πυρηνικα οπλα και προσπαθωντας να ανατρεψει κυβερνησεις, αλλα το καταφερε μεσω του web designing.

Και το μυστικο της επιτυχιας του ηταν οτι μελετησε το κοινο του. Το myspace πχ ειχε καταλαβει οτι απευθυνοταν σε ιδιορρυθμους, εσωστρεφεις τυπους που ασχολουνται με υπολογιστες και στοχευε σε αυτα που πιστευε οτι τους ενδιαφερουν, μουσικες, ταινιες, γνωριμιες, τετοια πραγματα, τους υπερεκτιμησε ομως υποθετοντας οτι τα χομπι τους ειναι αυτο που ψαχνουν οταν ανοιγουν το pc τους. Εψαχνε να δει τι θελουν και τους το προσεφερε. Η ιδια κοντοφθαλμη και απολυτως ρηχη νοοτροπια δηλαδη που οδηγησε το κογιοτ σε απανωτες αποτυχιες να πιασει το μπιπ μπιπ (οχι τον Κουτσιανικουλη). Το facebook απο την αλλη το προχωρησε παραπερα, σκαλισε τα μυαλα των θυματων του και βρηκε τους σπορους της αυτοκαταστροφης τους, σκοπος του δεν ειναι μονο να φερει τον κοσμο στο χειλος της αποκαλυψης αλλα να το κανει ετσι ωστε να μη μπορει να το κατηγορησει κανενας. Δεν εφταιγε αυτο, ηταν η φυση του εκλειποντος ανθρωπινου ειδους που το οδηγησε στην εξαφανιση. Αυτο του εδειξε μονο πως να το κανει.

Παραδειγμα, τα status updates. Καθε μερα καιροφυλακτει ο κινδυνος να ανοιξεις το firefox, να πατησεις τη συντομευση "fb" πανω αριστερα και λαμβανοντας αποτομα την πληροφορια οτι ενας παλιος σου συμμαθητης που δεν εχεις δει τα τελευταια 12 χρονια δεν εχει ορεξη σημερα γιατι βρεχει και η βροχη τον θλιβει, να γινει το μυαλο σου πουρες. Μπορει να δεις οτι η συμφοιτητρια σου που δε σου μιλαει στο διαδρομο αλλα σε εκανε friend invite εγινε μελος στο group "Kai egw exw periodo mia fora to mhna" και να εκραγει το κεφαλι σου. Μπορει να αρχισεις να παιζεις εκεινα τα παιχνιδια που πρεπει να κανεις οσα περισσοτερα κλικ μπορεις με το ποντικι και να παθεις τενοντιτιδα (καλα, αυτο δεν ειναι τοσο δραματικο).

Η μπορει να ξυπνησεις μια μερα και να συνειδητοποιησεις οτι αυτος ο ηλιθιος τροπος επικοινωνιας σου προσφερει τοσες δυνατοτητες, που αναγκαζει τον αδυναμο χαρακτηρα σου να τον χρησιμοποιει σχεδον μονοπωλιακα και να χανει καθε μερα λιγο απο αυτο που τον εκανε αυτο που ηταν. Εκει που βρισκοσουν με ανθρωπους και τους εκανες να χαμογελανε δεχεσαι like στα σχολια σου. Οι φιλοι σου δε φερνουν πια μουσικη στο σπιτι να ακουσετε μαζι αλλα σου στελνουν βιντεακια απο το youtube σε HD ποιοτητα. Δεν παιρνεις τον κολλητο σου να πατε δηθεν για καφε για να του δειξεις εκεινη που γουσταρεις αλλα βρισκεις το profile της, διαλεγεις τις φωτογραφιες που δεν φαινεται σαν κακος απο ελληνικη ταινια των 70's και του τις στελνεις στο msn. Αντι να πας να πιασεις αυτη που σκεφτεσαι τα βραδια και να τη φιλησεις (η να τη βρισεις) ψαχνεις στιχους που θα πουν αινιγματικα αυτο που νιωθεις και τους ανεβαζεις, νιωθοντας οτι αυτο σε κανει μυστηριωδη και γοητευτικο, ενω μεσα σου ξερεις οτι αυτο ειναι τοσο θλιβερο οσο και τελειως ασκοπο. Πας ενα βραδυ σ'ενα μπαρ και ανεβαζεις 400 φωτογραφιες που ταγκαρεις τον εαυτο σου, και εφοσον ολοι ξερουν πια οτι βγαινεις η εξοδος χανει τον αυτοσκοπο της, οποτε δεν ξαναβγαινεις ποτε. Τρως ωρες φτιαχνοντας την ιδανικη προσωπικοτητα στα info σου, διαλεγεις χομπι, αγαπημενα βιβλια και ταινιες, εφευρισκεις τον εαυτο σου απο την αρχη αγνοωντας το γεγονος οτι κανεις δεν ενδιαφερεται για το πως βλεπεις την αφεντομουτσουναρα σου και στο τελος νιωθεις και ικανοποιημενος.

Δες το site και θα συμφωνησεις (και αν δεν συμφωνησεις χεστηκα). Στο κεντρο το profile σου, ο εικονικος εαυτος σου, και γυρω του ολος ο κοσμος. Φιλοι, γνωστοι, συγκροτηματα, ηθοποιοι, κυβερνησεις, ολοι περιστρεφονται γυρω σου και με ενα accept μπορεις να τους παραχωρησεις το προνομιο της αποδοχης σου, ο κοσμος γινεται υποσυνειδητα οπως τον φανταστηκες, εσυ εισαι στη μεση και οι υπολοιποι κοβουν βολτες κοντα σου για οσο τους το επιτρεπεις. Και ξαφνικα ενα πρωι ξυπνας και καταλαβαινεις οτι απο εκει που γνωριζες ανθρωπους και τους αλλαζες λιγο η πολυ τη ζωη, και σε πηγαιναν η σε αντιπαθουσαν, σε αγνοουσαν η σε χρειαζονταν, τωρα εισαι facebook friend.

Σαν βρισια ακουγεται.

(Πρεπει να σταματησω να πινω μονος μου τα βραδια, με ριχνει ψυχολογικα)