Πιο βλακας πεθαινεις

Δεν ειναι κινηματογραφικη η λογοτεχνικη προταση αλλα το θυμηθηκα και γελουσα μονος μου.

Χτες, και ενω βλεπαμε IT Crowd 3 ατομα μπροστα στο pc, αρχισε ενας καυγας απο αριστερα και δεξια μου (στη μεση καθομανε) για τα μπουκαλια του νερου. Ο ενας φωναζε οτι το μπουκαλι εχει σαπισει τοσες μερες πανω στο γραφειο, ο αλλος οτι ειναι το μπουκαλι του υπνου και δεν παθαινει τιποτα, καποιος με ρωτησε ποτε αγορασα τα νερα και εκανα τον μαλακα (κυριως επειδη δεν τα αγορασα εγω ενω ηταν η σειρα μου), σε καποια φαση ο ενας αρχισε να φωναζει οτι τον εχουμε ζαλισει και τον εχουμε ρωτησει ενα εκατομμυριο φορες ποσο καιρο ειναι τα νερα εκει και ο δευτερος απαντησε με ενα απεγνωσμενο "ΑΕΙ ΡΕ ΒΛΑΚΑ, ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΜΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΘΑ ΕΙΧΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ".
Ε, μετα καθομουνα και χαμογελουσα μονος μου γιατι θυμηθηκα την τελευταια φορα που το ειχα πει αυτο.

Ηταν ενας τυπος στο νησι που οσο καιρο τον θυμαμαι τον σιχαινομουν. Στο σχολειο τον κοιτουσα με εκεινο το βλεμμα που προσδιοριζεται καπου αναμεσα στο μισος και τη δυσκοιλιοτητα, στις παρεες τον παρομοιαζα συνεχεια με εντομα και τρωκτικα και ποσο χαλια θα γινονταν τα παπουτσια μας αν τον πατουσαμε καταλαθος, μια φορα ειχα παρει ενα αροξολ στο σχολειο και τον κυνηγουσα στην αυλη. Ελα, ξερεις πως ειναι, κατι τυποι που δε σου χουν κανει τιποτα αλλα απο τη στιγμη που τους βλεπεις σου βγαζουν τοση αντιπαθεια που νιωθεις οτι πρεπει να τους βαρεσεις μεχρι πονεσουν τα χερια σου; Ε, καμια σχεση, δεν ηταν ετσι, αυτος μου χε κανει διαφορα και δεν ενιωθα καμια τυψη να του κανω τις χειροτερες μαλακιες που μου κατεβαιναν στο κεφαλι.
Οταν λοιπον δωσαμε πανελλαδικες και περασα σε μια κολοσχολη στα Γιαννενα γενικα δεν ημουν στην καλυτερη ψυχολογικη κατασταση και εψαχνα καπου να εκτονωθω. Σε μια πολη με αναλογια γυναικων προς ανδρων 16:1 κανονικα επρεπε να βρω κατι να εκτονωθω πολυ ευκολα αλλα εκεινη την εποχη ημουν πιο ψυχακιας και το εκδηλωνα και πιο ανετα (και δεν το εχω μετανιωσει, εχω κανει πολλες βλακειες αλλα αυτη χρειαστηκε το μεγαλυτερο βαθμο αφοσιωσης που πετυχα ποτε) οποτε θυμηθηκα οτι ο φιλος μου ο Δημητρης εκανε φαρσες στα κινητα οσων δεν πηγαινε και ειπα να το λιωσω. Το θυμαμαι και γελαω ακομα.

Καθε (μα ΚΑΘΕ) βραδυ απο καπου στα μεσα του Οκτωβρη χτυπουσε στο κινητο υπενθυμιση και ακριβως την ιδια ωρα επαιρνα τον τυπο τηλεφωνο και τον ρωτουσα ακριβως το ιδιο πραγμα, περιμενα να βρισει και αν δεν εκλεινε το τηλεφωνο το εκλεινα εγω μολις σταματουσε να μιλαει. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 8 ΜΗΝΕΣ. Οταν πηγαινα Αθηνα να δω τους φιλους μου τον επαιρνα απο σταθερα εκει. Οταν ανεβαινα Θεσσαλονικη να δω μια κοπελα που μ'αρεσε τοτε τον επαιρνα απο θεσσαλονικια σταθερα. Οταν πηγαινα Χιο τον επαιρνα με αποκρυψη. Οταν ημουν Γιαννενα ακουγε απο το background προβατα να βελαζουν και οταν πηγαινα Πατρα μεθυσμενους καρναβαλιστες, Καθε βραδυ παντως τον επαιρνα και τον ρωτουσα το ιδιο πραγμα, μεχρι που καποια στιγμη το καλοκαιρι (και ενω ειχα αρχισει να βαριεμαι γιατι ειχα πλεον ζωη) ο καημενος ο σιχαμας αρχισε να ουρλιαζει ενα βραδυ στο τηλεφωνο ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ και η απαντηση μου ηταν:
-Νταξει ρε φιλε, 8 μηνες σε ρωταω, μια φορα αμα μου ειχες απαντησει θα ειχα σταματησει!
Και ηταν πολυ απλη η ερωτηση ρε γαμω το.
-Αμα σου δωσω 5 ευρω και σε γαμησω ποσα ρεστα παιρνω;

(Μπορει να μην ειναι η καλυτερη ιδεα να το ανεβασω αυτο, παιζει να το δει, ακομα δεν ξερει ποιος ηταν που τον επαιρνε τηλεφωνο. Βεβαια ειναι τοσο βλακας που δεν παιζει να ξερει να κανει κλικ. Αλλα απο την αλλη εχω το link του blog στο facebook. ΜΗΝ ΠΑΤΗΣΕΙΣ PUBLISH ΒΛΑΚΑ!)