Saturday, December 12, 2009

Πολυ κακο για το τιποτα




Δε μπορω να πω οτι με χαλασε το διωρο που κρατησε αλλα δε μου αφησε και τιποτα το τελευταιο του Gilliam. Εφετζιλικια, συναισθηματικα κλισε και μερικες πολυ ομορφες στιγμες που χανονται οσο περναει η ωρα και δεν εχουν τιποτα ουσιαστικο να πουν. Η ταινια τελειωσε και ακομα δεν ειχα καταλαβει τι ηθελε να πει ο ποιητης, πλακα ειχε οσο κρατησε αλλα ως εκει. (Γενικα οσο προχωραει η τεχνολογια μου φαινεται οτι ο Gilliam απο καλλιτεχνης μεταμορφωνεται σε παιδακι που παιζει με ξενα παιχνιδια, δεν ειναι απαραιτητα κακο αυτο αλλα ουτε Brazil ειναι).
Και ελεος με τον Λετζερ πια, ειπαμε καλος, χρυσος, κριμα που πεθανε τοσο νεος και αφησε και μωρο παιδι πισω αλλα δεν ειναι ο κολοσσος της 7ης τεχνης που προσπαθουν να τον κανουν. Ειναι χιπ, ειναι τρεντ, ειναι κι αλλες μονοσυλλαβες λεξεις με παρομοιο νοημα, εκανε το Brokeback Mountain και το Batman, ως εκει, γαμηστε μας, θεος σχωρεστονα, μακαρι να προλαβαινε να κανει κι αλλα να τον εκτιμησουμε οσο αξιζε.
Υπομονη μεχρι να βγει ο Δον Κιχωτης του Gilliam, μπορει και να ναι καλυτερος.

1 comment:

Lina said...

δεν πιστευα οτι θα το πω αυτο, αλλά... συμφωνώ!